🎥 دانلود فیلم King Kong 2005 (کینگ کونگ) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

در سال ۱۹۳۳ تهیه کننده ای جاه طلب بازیگران و خدمه یک کشتی را متقاعد می کند که برای فیلمبرداری به جزیره جمجمه بروند. در آنجا آنها با کونگ، میمون غول پیکری برخورد می کنند که در همان ابتدا عاشق بازیگر اصلی، آن درو، می شود.
کارل دنهم کارگردان ماجراجو به همراه جک دریسکول فیلمنامه نویس و آن دارو بازیگری که برای به شهرت رسیدن حاضر به انجام هر کاری است، برای ساختن فیلمی به جزیره ای در اقیانوس هند می روند. آنها افسانه هایی درباره گوریلی غول پیکر و حیوانات ماقبل تاریخ که در این جزیره سکونت دارند می شنوند، اما آنها آن را جدی نمی گیرند تا این که گوریل غول پیکر ظاهر شده و شیفته آن دارو می شود…
داستان فیلم روایت یک کارگردان است که دارای رویاهای بیش از حد بلندپروازانه است و تیم فیلمسازی و خدمه کشتی خود را مجبور به سفر به جزیره مرموز جمجمه می‌کند. در آنجا آن‌ها با کونگ مواجه می‌شوند...
کارل دنیام باید فیلمش را تمام کند و مکان مناسبی داشته باشد. جزیره جمجمه. اما او هنوز هم باید یک خانم پیشرو را پیدا کند. این روح "به زودی ناخوشایند" آن داروو است. هیچ کس نمی داند که در این جزیره با چه چیزی روبرو خواهند شد و چرا اینقدر اسرارآمیز است ، اما به محض رسیدن به آن ، بزودی متوجه می شوند. زندگی در این جزیره پنهان یک گوریل غول پیکر است و این جانور که اکنون آن را در اختیار دارد ، چنگالش است. عشق جدید کارل و آن ، جک دریسکل باید در جنگل به دنبال کنگ و آن ، سفر کند ، در حالی که از انواع موجودات و جانوران اجتناب می کند. اما کارل نقشه دیگری در ذهن دارد
فیلم در نیویورک و در سال ۱۹۳۳ هم‌زمان با رکود بزرگ آغاز می‌شود. ان دارو بازیگر جوانی است که به تازگی کارش را از دست داده‌است. کارگردانی به او پیشنهاد بازی در فیلم King Kongی را می‌دهد. آن‌ها می‌خواهند فیلم را در جزیره‌ای بسازند. وقتی به آن جزیره سفر می‌کنند متوجه وجود موجوداتی عجیب و غریب در آن جزیره می‌شوند…
یک تهیه کننده حریص فیلم ، گروهی از فیلمسازان را گرد می آورد و راهی جزیره بدنام جمجمه می شود ، جایی که آنها بیش از افراد بومی خوار می یابند.

جهت دانلود فیلم King Kong 2005 (کینگ کونگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

اگر سه گانه Lord of the RINGS پیتر جکسون را به عنوان مدیر بالاترین درجه تقویت کرده و او را به پادشاه جدید جهان تبدیل کند ، KING KONG موقعیت خود را به عنوان یک مدیر مهر می کند و هر گونه شک و تردید را از بین می برد که ممکن است یک عجیب باشد.

آوردن آنچه که باید یکی از معروف ترین و بزرگترین داستان ماجراجویی باشد به یک پیکربندی جدید ، و انجام موفقیت آمیز آن ، یک قمار عظیم است. دینو دو لورانتیس سی سال قبل چنین کاری را انجام داد و در حالی که فیلم قابل تماشا است ، این یک فاجعه بزرگ محسوب می شد. یک دنباله نامربوط به نام KING KONG LIVES حتی بدتر از آن ثابت شد. پیتر جکسون که دلیل تصمیم خود برای ساخت فیلم سینمایی KING KONG را خوانده است ، می خواست کینگ کونگ را قبل از آغاز تولید Lord of the Rings بسازد ، اما شرایط مانع از وقوع این اتفاق می شود و بدین ترتیب کار حرفه ای او به سرعت بالا می رود ما اکنون می دانیم شاید به بهترین شکل ممکن باشد که همه چیز به همین منوال پیش رفته است: حساسیت و قدرت عاطفی که حماسه او درباره سرزمین میانه به عصر مدرن راه می دهد و این ماجراجویی باورنکردنی پر از اکشن را به ارتفاعات معنوی که دنباله اوج گیری آن درخواست می کند ارتقا می دهد.

این استدلال که از نظر حماسی شبیه یک رمان عظیم استیون کینگ و از نظر نحوه معرفی هر یک از شخصیت های آن است ، به شرح زیر است: کارل دنهام (جک بلک ، کانال اورسن ولز) در تلاش است تا فیلم خود را خاموش کند کف ، اما تهیه کنندگان با آخرین پروژه او که قرار است در جزیره جمجمه دور برگزار شود ، کاملاً از او پشتیبانی نمی کنند. علاوه بر این ، خانم های برجسته کمیاب هستند و کسی که در دسترس باشد (Fay ، با اشاره به مرحوم Fay Wray) برای تولید RKO کار می کند. آن دارو (یک نائومی واتس درخشان ، چند وجهی) یک مجری وودویل است که تقریباً بی بضاعت است: تئاتری که در آن کار می کند بسته شده است و او عملاً برای خوردن غذا می دزدد. دارو و دنهام در دوران افسردگی میدان تایمز مسیرهای متقاطع را طی می کنند و با تصور او به عنوان موزه خود ، او را متقاعد می کند که به عنوان بازیگر اصلی خود به تیم تولید خود بپیوندد. در همان زمان ، جه دریسكول نمایشنامه نویس باهام بوزبول (Adrien Brody) برای پیوستن به تیم خود به عنوان فیلمنامه نویس ، و با كاپیتان Englehorn (توماس Krestchmann) را بر عهده داشت ، آنها به جزیره جمجمه می روند (در حالی كه تمام خدمه معتقدند كه آنها بیشتر مکان عجیب و غریب سنگاپور).

هنگام ورود آنها نگاهی اجمالی به طبیعت منع جزیره می اندازند: چهره های سنگی به سبک جزیره کریسمس ، اما وحشی و تهدیدآمیز ، همه جا و جزیره در اول خلوت به نظر می رسد یک دختر کوچک توجه آنها را به خود جلب می کند و در تلاش است تا خود را به او لطف کنند ، توسط وحشیان خونخوار مورد حمله قرار می گیرند که همه خدمه آنها را نادیده می گیرند و دارو را اسیر می کنند تا او را فدای فرمانروای جزیره کنند ( گوریل بیست و پنج پا به نام Kong (اندی سرکیس درخشان). مایل نیستند آن را در جزیره رها کنند ، خدمه برای نجات او باز می گردند و در این روند متوجه می شوند که کنگ کمترین دردسر آنهاست: این جزیره به زندگی ماقبل تاریخ آلوده است.

در این مرحله است وقتی KING KONG دست به اقدام بی وقفه می زند و پیتر جکسون هر کلاهبرداری را در یک ساعت سکانس های تعقیب و گشتاور و لحظه های واقعاً ناخوشایند حشرات عظیم الجثه و کرم های انسان خوار بیرون می کشد. تنها لحظه ای که اقدام در خط مقدم تا حدی طلاق گرفته از پس زمینه به نظر می رسد سکانسی است که در آن کل خدمه با طغیان از برونتوساروس ها و رپتورها روبرو می شوند ، اما حتی در آن صورت نیز در دامنه وسیع خود ذهن را به باد می دهد و فقط تنظیماتی است که برای بهترین ساعت فیلم خواهد بود و دلیلی که علاقه مندان سینما از کنگ می دانند: بازگشت به شهر نیویورک و اوج نمادین اجتناب ناپذیر بالای ساختمان امپایر استیت که در آن جهان جدید با جهان قدیم درگیر می شود.

حتی در این صورت ، KING KONG در ایجاد خلق و خوی خود در چهار لحظه آرام به همان اندازه عالی است. چه کسی می توانست فکر کند آن می تواند جانوری مانند کنگ را جذاب کند؟ در اینجا نقطه عطف داستان است ، نه یک داستان عاشقانه بلکه یک داستان از روحیات خویشاوند. آن ، پس از جنگ با کونگ ، با بازی وودویل خود که در معرفی فیلم دیده می شود ، او را برنده می کند. شاهد زبان و صورت او باشید: کونگ یک جانور نیست بلکه کودکی بزرگ است که از دیدن رقصیدن او مملو از حیرت و خنده است. بعداً ، پس از یک لحظه خسته کننده از نظر جسمی هنگامی که کنگ با سه T-Rexes مبارزه می کند ، هر دو غروب خورشید را در بالای صخره ای دارند ، منعکس از طلوع خورشید که بعداً در ساختمان امپایر استیت شاهد آن هستند. اما تا کنون ، جادویی ترین لحظه لحظه ای است که کنگ ، در نیویورک ، از طریق یک دریاچه یخ زده در پارک مرکزی عبور می کند ، آن در حالی که هر دو می خندد. نبوغ در بهترین حالت کنگ در حساس ترین حالت خود است.

KING KONG شاهدی برای جادوی فیلم است که فیلم های اکشن ، حتی آنهایی که کلاسیک ها را بازسازی می کنند ، می توانند از یک مرکز احساسی بهره مند شوند. در بازسازی آنچه یک داستان تک بعدی از نسخه 1933 آن بود با رابطه تکامل یافته آن دارو با کونگ از گروگان گرفته به دوست و حتی روحیه خویشاوند که زیبایی درون حیوان را می بیند ، نسخه کاملتر است و طول آن پاداش می آورد از یک فیلم جذاب من فقط تصور می کنم که او با وجود جیغ های پاک گرایانی که چنین چیزی را به عنوان کفر سللوئیدی می بینند ، در بازآفرینی دنیای WIZARD OF OZ چه می کند ، فراموش می کند که بازسازی ها ضروری است ، و اگر با یک دیدگاه متخصص انجام شود ، می تواند فراتر از حد ایجاد کند زیبایی و این زیبایی مطلق است.

با فناوری موجود برای جلوه های ویژه ، این می توانست یک فیلم عالی باشد. متأسفانه اینطور نبود. متأسفانه ، کینگ کونگ فقط این نکته را اثبات می کند که جلوه های خوب فیلم خوبی ایجاد نمی کند.

اتفاقی که در اینجا افتاده این است که فیلمی با طرح کافی برای ماندگاری برای زمان اصلی برای گسترش فیلم کشیده شده 3 ساعت زمان نمایش ، و نتیجه فاجعه بار است. علاوه بر این ، کاملاً واضح است که nerds CGI و طراحان بازی های ویدیویی بیش از حد به این وحشیانه کمک کرده اند.

همه این موارد را می توان با 10 لیست برتر از بدترین صحنه ها / اشتباهات فیلم خلاصه کرد:

10. وقت تلف کردن ، بیش از حد طولانی بودن ، خط پیرامون بی ربط و بی ربط اطراف آن دارو ، پیرمرد و تعطیل شدن تئاتر بود. مربوط به داستان نیست.

9 NG CGI روی چرخهای هواپیما در حال چرخش در هواپیماهای جنگنده تمرکز می کند. شخصی گفت: "آیا این جالبترین چیزی نیست که دیده اید؟". این فقط چند ثانیه به طول انجامید ، اما آنجا فقط به این دلیل بود که برخی از افراد شیطان غول پیکر آن را می خواستند. حدس می زنید چه؟ خیلی جالب نیست.

8. خط طرح پیرامون جیمی و آقای هیز. غیرضروری ، بی ربط و در نهایت حل نشده است. چرا هیز از جیمی محافظت می کرد؟ آیا جیمی کار خود را ادامه داد؟ ما هرگز نمی دانیم. چرا کسی باید بداند که او "قلب تاریکی" یا هر چیز مزخرف دیگری را که بین آنها مورد بحث قرار گرفت ، خوانده است؟ کل اتلاف وقت ، داستان را متوقف می کند.

7 کنگ پس از رسیدن آن به چمن خانه اش ، با شدت لرزش در اطراف ، و هیچ عوارض جانبی برای او تحمل نکرد. او نه تنها زخمی می شود ، بلکه مرده است. کونگ قرار بود با آن ، دهر کاملا نکته را از دست داد.

6. اتلاف وقت ، صحنه های بیش از حد طولانی و تحریک کننده که در آن کنگ بارها و بارها بدون دلیل موجه غرش می کند. من مطمئن هستم که اعصاب / اثرات CGI مردم مسئول هستند. آنها بدیهی است که کل فیلم را تحویل گرفتند. بحث احتمالی: "آیا غرش جالبترین چیزی نیست که تاکنون دیده اید / شنیده اید؟ بیایید 47 بار از آن استفاده کنیم!"

5. صحنه کاملا مسخره ای که کنگ تاکسی دزدیده شده را در هم می شکند اما دریسکل (داخل آن) حتی خراشیده نمی شود. حدس بزن چی شده؟ درست است ، او می مرد. بیا ، حداقل می توانی امتحان کنی تا این چیز باورپذیر شود.

4. صحنه کاملاً وحشتناکی که کنگ در حالی که آن را در دست داشت با 3 تی رکس می جنگد. به عشق خدا ، او فوراً کشته خواهد شد. حداقل نسخه اصلی این حس را داشت که او را برای مبارزه با تیرانوسوروس پایین بکشد ، یک عنصر کلیدی که در بازسازی ، در اینجا و جاهای دیگر فیلم نادیده گرفته شد. آنها همچنین نکته مربوط به هواپیماهایی را که کنگ آن را نگه داشته است از دست می دهند ، از دست دهید. 3. نکته از دست رفته صحنه فوق العاده بی ادبانه و توهین آمیز که در آن جیمی به تمام احمق ایجاد شده CGI حشرات ایجاد شده از Driscoll شلیک می کند. هنگام شلیک چشمانش را می بندد و همه اشکالات را می زند. این فقط یادآور Jar-Jar Binks در جنگ بزرگ با اسلحه ای که روی دمش گیر کرده نبود ، بلکه Jar-Jar Binks در جنگ بزرگ با اسلحه ای که روی دمش گیر کرده بود بود. کاملا غیر قابل قبول است.

2. صحنه حتی لجن زنانه تر و توهین آمیز تر و آسینین Brontosaurus. این یکی تقریباً کیک بدترین صحنه در تاریخ فیلم را می گیرد ، اگر برای صحنه بعدی نباشد. فراتر از کیفیت مسخره آمیز ، کاملاً باورنکردنی ، بازی ویدیویی. گرافیک پنیر و غیر واقعی است. افراد CGI احتمالاً با زدن سیگارهای پنجگانه بالا می دیدند که چند آسینین از دست رفته ، "رپتور تقریباً شخصیت را قبل از لگد زدن توسط برونتوسوروس بدست می آورد" ، صحنه های تام و جری که می توانند ایجاد کنند. آسینین فراتر از باور.

1 صحنه مضحک وحشتناک و وحشتناکی که در آن کنگ و آن همه در بین انگورها سقوط می کنند ، بارها و بارها گرفتار انگورهای جدید می شوند ، مجروح نمی شوند ، دوباره سقوط می کنند ، گرفتار انگور دیگری می شوند ، زخمی نمی شوند و غیره تاب خوردن با هیولا تقریباً آنر را لرزاند ، اما به راحتی و مرتباً از دسترس خارج می شود. این متعلق به "کینگ کنگ" نبود ، بلکه متعلق به "دان کونگ جونیور" بود.

اگر همه این مزخرفات بی ربط را حذف می کردید ، آنچه باقی می ماند شاید بد نبود. در واقع احتمالاً خیلی خوب خواهد بود. متأسفانه ، آن را ترک کردند. دشوار است تصور کنید که یک DVD "Director's Cut" چقدر غیرقابل تحمل باشد.

از جنبه مثبت ، نائومی واتس و جک بلک بسیار عالی بودند. بازیگری به طور کلی مثبت بود و هیچ شکایتی در آنجا وجود نداشت. و انیمیشن خود کنگ عالی بود. هزار آفرین.

اما متأسفانه تعداد کمی از فیلم مربوط به بازیگری بود. همه چیز در مورد تبدیل آن به یک بازی ویدیویی بزرگ و قرار دادن همه جلوه ها بود. جلوه ها خود فیلم نیستند ، آنها برای حمایت از فیلم هستند!

به طور خلاصه ، بسیاری از قطعات خوب وجود داشت ، اما موارد بد بسیاری نیز وجود داشت. در نهایت تعداد بسیار زیادی مورد استفاده قرار گرفت و بسیاری از آنها متعلق نبودند.

بسیار خوب، می دانم که هر کسی که فیلمی در مورد یک میمون غول پیکر می بیند، باید کمی ناباوری را به تعلیق در آورد، اما بسیاری از قسمت های این بازسازی «کینگ کنگ» آنقدر غیرمعمول غیرقابل باور است که آن چیزی که می توانست یک فیلم ماجراجویی عالی باشد را خراب می کند.

من طرفدار نسخه اصلی سال 33 و (کمتر) نسخه 76 هستم، بنابراین طبیعتاً در مورد این نسخه جدید کاملاً ناراحت شدم، به خصوص پس از شنیدن در مورد دایناسورهای بی شمار و باگ غول پیکر صحنه های جزیره اولین نشانه مشکل در 5 دقیقه اول آشکار شد: کمی فضای کمپینگ وجود داشت. مانند نسخه‌های 33 و 76 به مواد به‌طور جدی مورد توجه قرار نگرفت (برخی شکایت کرده‌اند که نسخه 76 کمپینی بسیار زیادی دارد (واقعاً دقیق نیست)، خوب، این مقدار را برای این نسخه حدود 5 برابر کنید). اما من این را پذیرفتم. علاوه بر این، خیلی بد نبود و فیلم در یک حالت نسبتاً جدی درام/ماجراجویی قرار گرفت.

سکانس‌های ساعت اول نیویورک و قایقرانی، تنظیم خوبی برای بقیه فیلم‌ها هستند. فیلم; با این حال، افراد مبتلا به ADHD ممکن است مشکلی با آن داشته باشند.

چیزی که برای اولین بار مرا شگفت زده کرد، سکانس های مربوط به ورود به جزیره، دهکده/خرابه های مرموز و بومیان کاملاً وحشتناک بود. این صحنه‌ها بر هر دو نسخه 33 و 76 برتری دارد.

معرفی کنگ در حالی که او هدیه عروس را می‌گیرد نیز به خوبی انجام شده است. کارگردان پیتر جکسون تصمیم گرفت در این مرحله کنگ را به طور کامل فاش نکند. فقط اجمالی دادن من او را به خاطر انجام کاری متفاوت ستایش می کنم، اما نسخه 76 این صحنه قدرتمندتر است.

بسیار خوب، اینجاست که فیلم یک چرخش بزرگ اشتباه می گیرد. صحنه های جزیره با انبوه دایناسورها و حشرات غول پیکر باید عالی باشد، اما داستان به یک کارتون خنده دار غیر واقعی تبدیل می شود. یک صحنه 5 دقیقه ای ازدحام برونتوزاروس با 15 نفر در حال دویدن با جانوران عظیم الجثه، درست زیر آنها، همراهی با آنها (!!)، و در بیشتر موارد، کشته نشدن وجود دارد. در این مرحله تمام اعتبار از بین می رود و شما می توانید هر تعلیق اعتقادی را برای خداحافظی بوسید.

سپس صحنه های زیادی از کونگ وجود دارد که نائومی واتس را به گونه ای خشونت آمیز به اطراف پرتاب می کند که به هیچ وجه نمی تواند به طور واقع بینانه باقی بماند. هوشیار، چه رسد به زنده بودن.

سکانس باگ غول پیکر افزودنی خوبی برای داستان کنگ است، اما با بیش از حد و صحنه غیرقابل قبول دیگری خدشه دار شده است: شخصیتی توسط تعدادی باگ بزرگ مورد حمله قرار می گیرد و در حال حرکت است. در حالی که یک مرد جوان بی‌تجربه در استفاده از اسلحه، یک مسلسل را به دست می‌گیرد و بدون اینکه به مرد ضربه بزند، به همه حشرات شلیک می‌کند. این یک دقیقه و نیم کامل ادامه می یابد و کاملاً غیر قابل باور است. این صحنه قرار است تعلیق آمیز و وحشتناک باشد، در عوض همه می خندیدند و فکر می کردند "آره، درست است."

از جنبه مثبت، صحنه هایی که کنگ در آن سه تی رکس بازی می کند واقعاً هیجان انگیز است. با وجود این، این سکانس نشان می دهد که نسخه جکسون چه مشکلی دارد: کنگ فقط با یک تی رکس مبارزه نمی کند، او فقط با دو تی رکس مبارزه نمی کند -- او با سه نفر مبارزه می کند! همزمان! مثل اینکه جکسون با خودش گفت: "خوب، بیایید هر صحنه اکشنی را انجام دهیم و در آن افراط کنیم - بیشتر قطعا بهتر است!! فیلم اول یک تی رکس داشت، ما سه نفر خواهیم داشت - Yee Haw!! !"

فیلم اول (و دومی هم تا حدی) کارساز بود چون داستان را در قلمرو باورپذیری نگه داشت. اگر واقعاً جزیره ای با موجودات اولیه بزرگ در آن وجود داشت چه می شد؟ اگر واقعاً چنین جزیره ای کشف می شد چگونه بود؟ در بازسازی جکسون اینطور نیست. همه احتمالات به نفع اقدام کارتونی CGI به باد داده می شود. به این کار زیاده روی یا زیاده روی می گویند. گاهی اوقات کمتر، بیشتر است.

سپس این رمز و راز وجود دارد که چگونه کونگ ناخودآگاه را به کشتی می‌برند و به نیویورک برمی‌گردانند، اما می‌توان آن را نادیده گرفت.

در مورد جنبه مثبت، صحنه های نیویورک همه به خوبی انجام شده اند، از جمله سکانس "اسکیت" که به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. با این حال، یکی از انتقادات بزرگ، کمبود لباس آن درو در زمستان نیویورک است. این یکی دیگر از اشتباهات قابل قبول بزرگ است. تنها چیزی که او به تن دارد یک لباس کوتاه است. صحنه‌ای که کونگ روی یخ اسکیت می‌زند، قرار است لمس‌کننده باشد، در عوض تنها چیزی که می‌توانستم به آن فکر کنم این بود که زن چقدر یخ زده است (اما او هرگز آن را نشان نداد). من در طول سکانس طولانی امپایر استیت بیلدینگ در اوج همین افکار را داشتم. آیا می دانید در زمستان در بالای مرتفع ترین ساختمان جهان (در آن زمان) چقدر سرد است؟ یک بار دیگر، یک سکانس بالقوه پرتعلیق با یک غیرضروری غیرضروری دیگر خدشه دار می شود.

در مورد نائومی واتس، او زیبایی خیره کننده ای ندارد، اما او در نقش فوق العاده کار می کند. جسیکا لانگ، به عنوان دوان سکسی در اجرای سال 76، این نقش را به بهترین شکل IMHO بازی می‌کند.

من به سراغ «کینگ کنگ» رفتم و فکر می‌کردم که مطمئناً این نسخه اصلی خواهد بود، اما ناامید شدم. بله، سرگرم کننده است، بله، سرگرم کننده است، اما رویکرد کمپینگ به مواد و نامعقول های پوچ به شدت آن را مختل می کند. آیا پیتر جکسون فکر می کند همه ما یک مشت احمق هستیم؟ هی، من از طرفداران پر و پا قرص فیلم های ماجراجویی هستم، اما برایم مهم نیست که کینگ کونگ حباب آدامس را دوباره ببینم. اگر فردی باهوش و متفکر هستید، وقت یا پول خود را برای این کارتون Roadrunner هدر ندهید.

نسخه 33 با وجود تاریخ قابل درک بودن، هنوز بهترین نسخه است. در مورد نسخه 76 هرچی میخوای بگو ولی حداقل داستان رو جدی گرفت. این یکی غیرقابل انکار سرگرم کننده است، اما کمی شوخی است.

«مهاجمان کشتی گمشده» یکی از بهترین فیلم های ماجراجویی در تمام دوران ها با چند نابهنگام قابل قبول است. حالا تصور کنید که Raiders ده برابر کمتر قابل باور باشد، و شما تصور خوبی از این بازسازی «کینگ کنگ» خواهید داشت.

در قلب آن، فیلم رفتن یک راه فرار است. ما ده دلار خود را تحویل می دهیم و هر آخر هفته برای ماجراجویی که ممکن است در دیوارهای آنها پیدا کنیم، وارد سینماها می شویم. این ناب ترین شکل فیلم است: ماجراجویی. Merien C. Cooper و Ernest B. Shoedsack در سال 1933، زمانی که کینگ کنگ اصلی را منتشر کردند، مظهر این ماجراجویی بودند. شکست‌های بازسازی پس از دهه‌ها پس از آن اتفاق افتاد و اساساً حقوق تصویر را از بین برد. اما اکنون می‌توانیم دوباره شاهد این ماجراجویی شگفت‌انگیز باشیم، از ناجی این ژانر، پیتر جکسون. فیلم او واقعاً «هشتمین عجایب جهان» است. بیشتر مخاطبان در خطوط بلیت نفس نفس می زنند و زمزمه هایی را می شنوند که کینگ کنگ، اگرچه عالی است، اما سه ساعت طول می کشد. و در واقع، صرفاً برای اینکه ضبط مستقیم انجام شود، سه ساعت و هشت دقیقه طول می کشد. اما اجازه دهید به شما اطمینان دهم، ما می توانیم به پیتر جکسون اعتماد کنیم. او هر فریم و قسمتی از این عکس را بررسی کرده و سرعتی را پیدا کرده است که مطابق میل آن است. داستان کینگ کنگ باید در 188 دقیقه روایت شود. روش عجیب و غریب جکسون برای شکل دادن ترحم در بینندگان برای نامحتمل ترین شخصیت ها - ترفندی که او از ارباب حلقه ها انتخاب کرد. و این درست است، ما حتی یک نگاه اجمالی به این جانور پشمالو نمی بینیم تا زمانی که از مرز ساعت گذشته باشد. با این حال، من در هیچ نقطه ای از طول طولانی مدت فیلم احساس خستگی یا خستگی نکردم. این در یک ساختار سه پرده متمایز قرار گرفته است، و هر بازیگر با زاویه‌ای متفاوت، اما به همان اندازه با شکوه، ماجراجویی را بازی می‌کند.

در اولین مورد از این اقدامات، ما با فیلم‌ساز دیوانه، کارل دنهام (جک) روبرو هستیم. سیاه)، آخرین درک ناامیدانه در تکمیل فیلم بدنام سافاری خود. تهیه‌کنندگان او از او و فیلم‌هایش متنفرند، زیرا تصمیم گرفتند پس از هدر دادن 40000 دلار، این عکس را حذف کنند. اما دنهام حتی در مواجهه با فاجعه انتخاب بازیگران تسلیم نمی شود (بازیگر اصلی او برای همیشه از فیلم کناره گیری کرده است). خوشبختانه، در آن شب، او آن درو (نائومی واتس) را کشف می کند، یک هنرپیشه گرسنه و گرسنه که از دست فروشان خیابانی به جیب می زند. دنهام پس از اینکه با عجله او را اخراج کرد، فیلمنامه نویسش را فریب داد تا قایق سواری اجباری کند، و از نیروهای پلیس فرار کرد، دنهام از منهتن به سمت جزیره ناشناخته جمجمه اش می رود تا عکسش را پیدا کند. همه ما داستان را از آنجا می دانیم: بومیان جزیره جمجمه آن را دستگیر می کنند و او را به عنوان قربانی به کنگ بزرگ و توانا تقدیم می کنند. فیلمنامه نویس، جک دریسکول (آدرین برودی)، که به آن علاقه داشت، پس از بیداری میمون، گروه تحقیقاتی را به پایان می رساند. ماجراجویی تماشایی در راه است که در نهایت منجر به تسخیر کنگ و گسترش نمادین ساختمان امپایر استیت شد.

کونگ کوپر و شودساک در سال 1933 فراتر از سکانس‌های اکشن نوآورانه‌اش در فناوری موفق شد و برای کتاب‌های درسی تاریخ فیلم ما عمدتاً بر اساس شایستگی دوام آورد. از روایت آن سازندگان فیلم به گوریل سه تنی خود زندگی و معنا بخشیدند. تماشاگران به دنبال جانور افتادند. با چشمک زدن اسلایدهای اعتباری اشک ریخته شد. جکسون کنگ بدون این رقت‌انگیز معنایی نخواهد داشت. اما اینجاست که فیلم سه ساعته او به کار می آید. جکسون در کار به ظاهر غیرممکن موفق می شود که نه تنها به احساسات اصلی فیلم وفادار بماند، بلکه آنها را با گسترش زمان کینگ کونگ افزایش دهد. کالبد شکافی او از روابط و عشق بین مرد/زن و حیوان کم و بیش جامعه شناختی است. این تقریباً گواهی بر روانشناسی حیوانات است. او به بازی‌گیری می‌پردازد و عمیقاً به تعامل عشق بین جک و آن، بلکه عشق بین آن و کونگ نیز می‌پردازد. این عشق پدرانه بین زن و حیوان است. رابطه‌ای که خنده‌ها یا بداخلاقی‌های بی‌ادبانه مخاطب را برنمی‌انگیزد، اما در بسیاری از موارد به گریه ختم می‌شود. این روایت توسط سکانس‌های اکشن کینگ کونگ نیز از قاب خارج نمی‌شود. در واقع، اغلب از طریق خشونت به رشته تحریر در می‌آید، و به طرز هوشمندانه‌ای در درون سکانس‌ها بافته می‌شود تا تأثیر خود را حفظ کند.

اما این به این معنی نیست که کینگ کونگ یک داستان عاشقانه شلوغ است. اوه نه مطمئنا نه جکسون به هر حال پادشاه مبارزات برجسته است. و با قیمت 207 میلیون دلاری روی این عکس، انتظار نداشتم چیزی کمتر از بالاترین چیزی باشد. و آنچه در مورد واقعی شدن ترسناک کنگ 1933 گفته شد، من حاضرم اعلام کنم که می توان همان را برای تکرار سال 2005 نیز بیان کرد. از دیدگاه جکسون از منهتن دهه 1930، تا تصور او از ازدحام براکیوزاروس در دره جنگلی، کینگ کونگ سرگرمی دیوانه وار ترن هوایی را شرمنده می کند. هر سکانس یک آشفتگی ماجراجویی است که مشتاقانه منتظر باز شدن است. هر سکانسی که Cooper و Shoedsack برای سال 1933 نصب کردند، جکسون برای سال 2005 گسترش یافته است. جایی که دو T-rexe وجود داشت که آن را با کونگ در نسخه اصلی عرضه می کردند، اکنون ما سه تا داریم. همچنین، صحنه بدنام بریده شده عنکبوت اکنون با صدایی تمام عیار بازگشته است. همانطور که انتظار می رود، کار CGI شگفت انگیز است. اما اختراع بصری و صوتی که تیم جادوگران جکسون ایجاد کرده اند، هر فریم را به یک اثر هنری فنی تبدیل می کند. هدایت هنری کینگ کونگ به سادگی زرق و برق دار است. نیویورک او پر زرق و برق و خیره کننده است، با برداشتی جذاب از لحاظ سینمایی از The Depression. و دنیای دیگر او، جنگل، به همان اندازه هیجان انگیز است. مجموعه ای سرسبز و تهدیدآمیز از زمین های بازی سرسبز برای پرسه زدن جانوران و موجوداتی در هر شکل و اندازه.

من مشکلی نداشتم که در داستان کنگ گم شوم. برخلاف ارباب حلقه‌های جکسون، بازی به‌طور موجهی در اینجا قابل توجه است، با برودی و واتس بازی‌های تماشایی از آن نقش‌های نمادین. جکسون دوباره ما را با جسارت ثابت شده خود شگفت زده کرد. His Kong نه تنها بهترین فیلم امسال است، بلکه احتمالاً بهترین ماجراجویی است که برای مدت طولانی در آن دیوارهای سینماهایمان خواهیم دید.

کینگ کونگ خوبه؟ بله و خیر. در بخش هایی مانند سکانس جزیره جمجمه که آنقدر طولانی است بسیار خوب است که تقریباً یک فیلم است. همچنین، در بخش‌هایی بسیار بد است، مانند شروع طولانی که با یک انفجار شروع می‌شود و تصاویر واضحی از رکود بزرگ را نشان می‌دهد، حتی اگر بیشتر آهنگ‌های استفاده شده مربوط به عصر جاز در دهه 1920 هستند، اما تا زمانی که تبدیل شود، کشیده می‌شود. یک حوصله بزرگ با تماشاگر منتظر دیدن ستاره نمایش، کینگ کونگ بود. و فیلم نیز در قسمت هایی هوم است. مرگ کنگ آنقدر طولانی است که بیش از حد تند و احساساتی می شود. مطمئناً ویژگی اصلی 1933 به روشی بسیار نجیب‌تر با «زیبایی بود که جانور را کشت» رفتار می‌کند.

اول، بخش‌های خوب. بومیان خشن جزیره جمجمه از وحشتناک ترین موجوداتی هستند که تا به حال سلولوئید پوشیده اند. هنگامی که آن‌ها هنگام تلاش برای قربانی کردن آن درو (نائومی واتس) به میمون غول‌پیکر، به حالت خلسه می‌روند، چشم‌های گشاد شده و لرزش وهم‌آورشان لرزه‌ای سرد در بدن می‌فرستد. ترسناک ترین فیلم زمانی است که کارل دنهام (جک بلک) سعی می کند یک جوان بومی را با ارائه یک تکه شکلات راضی کند. در ابتدا به نظر می رسد که یادآور تصاویری است که صدها بار در جنگ جهانی دوم توسط GI آمریکایی دیده شده بود که به کودکان گرسنه در اروپای جنگ زده آب نبات می دادند. این پیشنهاد صلح کاملاً متفاوت است و بیننده ممکن است فقط در مورد آن کابوس ببیند. من به یاد عروسک فتیش شکار زونی می افتم که در ترسناک ترین فیلم تلویزیونی ساخته شده، "سه گانه وحشت" زنده می شود.

من از بازی جک بلک ناامید شدم. او تا این لحظه جلوی دوربین خیلی خوب عمل کرده است. او به‌عنوان استثمارگر بالقوه تولیدکننده‌ی مشکوک و بیش از حد مشتاق که کنگ را در شهر نیویورک تبلیغ می‌کند و به صحنه مشهور امپایر استیت بیلدینگ می‌رود، اشتباه گرفته می‌شود. اگرچه او نقش اصلی را رابرت آرمسترانگ به نظر می‌رسد، اما نمی‌تواند این نقش را باورپذیر کند. در واقع بلک بازیگر بهتری از آرمسترانگ است. با این حال، نقش کارل دنهام کاملاً با آرمسترانگ مطابقت داشت، بنابراین بازیگری زیادی از او لازم نبود.

پیتر جکسون مهارت‌های خود را به عنوان کارگردان اکشن با مینی فیلم جزیره جمجمه به خوبی نشان می‌دهد. اینکه او باید مهارت های خود را در ارائه شهوانی به مخاطب عام تقویت کند، بدیهی است. آن درو از Fay Wray احساساتی بودن را تراوش می کند. لباس مخفف او که کینگ کونگ به آرامی از هم جدا می‌کند تا بیشتر بدن دلپذیر او را نشان دهد، تفسیر جنسی بیشتری از رابطه او با میمون بزرگ ارائه می‌کند. از سوی دیگر، نائومی واتس، که می‌توانست از فی رای هم جذاب‌تر باشد، توسط جکسون در کمین مانده است. در صحنه های او با کنگ، ماهیت جنسی کمی وجود دارد. رابطه آنها بیشتر به یک وابستگی عاشقانه تبدیل می شود، از نوع "کسی که مراقب من باشد". به جای فروید، ما هارلکین را دریافت می کنیم.

جکسون هر از گاهی چند خط هوشمندانه را می زند که به شکستن تنش کمک می کند، به ویژه در صحنه ای که گروه نجات برای اولین بار رد پای کونگ را می بیند. مهمانی در مورد اینکه چه نوع موجودی این ردپای عظیم را ایجاد کرده است معما می کند. یکی از اعضای حزب، لامپی کوک (اندی سرکیس)، نشان می دهد که می داند. "تنها یک موجود در جهان است که می توانست این کار را انجام دهد..." همه چشم ها و گوش ها به او دوخته شده است. او ادامه می دهد: «آدم برفی منفور».

به طور کلی، این دومین بازسازی کلاسیک 1933 مریان سی کوپر "کینگ کنگ" در مقایسه با آن کمرنگ است. اما این یکی به اندازه کافی خوب است که بتواند یک بار دیگر را تماشا کند. من می خواهم دوباره آن بومیان شیطان را ببینم.

اشتباه نکنید، من کینگ کونگ را دوست داشتم. تماشایی بود، طنین احساسی قابل‌توجهی داشت، طنز نبود.

البته در واقعیت یک گوریل پشت نقره‌ای 25 فوتی زیر وزن خود فرو می‌ریخت و از بسیاری جهات این چیزی است که برای فیلم اتفاق افتاده است.

همانطور که دیگران اشاره کرده اند، در سمت طولانی است و از قیچی قاطعانه در سراسر آن سود می برد. فقط به این دلیل که شما منابع لازم برای نشان دادن یک ازدحام 10 دقیقه ای دایناسور را دارید به این معنی نیست که واقعاً باید این کار را انجام دهید، به خصوص زمانی که یک صحنه 30 ثانیه ای داستان را به خوبی بیان می کرد. در سرتاسر فیلم، زمان برای جا افتادن در تمام جلوه‌ها طولانی می‌شود - در یک نقطه، چند دقیقه از برخورد با نیزه و برخورد با زمین می‌گذرد.

علاوه بر این، من عموماً با CGI متقاعد نشده‌ام. خوب، این احتمالاً بهتر از هر فیلم دیگر CGI تا کنون به نظر می رسد، اما فکر نمی کنم هنوز در خطر اشتباه گرفتن آن با واقعیت باشیم. در عوض، ما یک کارتون دیدنی و پرجزئیات داریم.

این طعنه آمیز است که در حالی که یکی از شخصیت های اصلی در اینجا ترکیبی از شومن به سبک پی تی بارنوم و وسواس بینایی از نوع ورنر-هرتزوگ است که دوربین هایش را به جنگل می برد، خود این «کینگ کنگ» تا آنجا که ممکن است از «رئالیسم» هرتزوگی دور است. نه تنها خود افکت‌های CGI (به استثنای حالات صورت کنگ) متقاعد نمی‌شوند، فیلمسازان همچنین افرادی را دارند که از سقوط‌های غیرقابل زنده‌ماندن، آویزان کردن به کنده‌ها و خزنده‌ها در شرایطی که هر انسانی سقوط می‌کند و غیره. می‌دانم که این یک مشکل است. یکی از اصلی‌ترین فیلم‌های اکشن هالیوود است، اما هنوز هم مرا از هرگونه تعلیق ناباوری بیرون می‌کشد. بسیار خوب، CGI تنها راهی است که می‌توانیم دایناسورها یا گوریل‌های غول‌پیکر داشته باشیم، اما در غیر این صورت واقعی نگه داشتن چیزها در غیر این صورت به جنبه انسانی داستان کمکی نمی‌کند.

هر زمانی که یک فیلمساز فیلمی را قرار می‌دهد. -سازنده داستان خود لازم است رابطه این دو را در نظر بگیرد. از یک طرف، ما یک CGI-nerd استودیویی داریم که فیلمی درباره یک کاشف-کارگردان صندلی از شلوار می‌سازد. همانطور که دریسکول اشاره می‌کند، از طرف دیگر، طرف "شومن" کارل دنهام را داریم که همان "عجیب" را که قصد داشت با تقلیل آن به نمایشی مبتذل، از بین ببرد. باید از خود بپرسید که آیا این طنین حداقل در ذهن جکسون در هنگام نوشتن صحنه تئاتر وجود نداشت؟

از جنبه مثبت، همه مضامین اصلی اینجا هستند و تقویت می شوند، از جمله "ما هستیم" هیولاهای واقعی» (با اشاره «قلب تاریکی» اضافه شده)، از طریق اشاراتی قوی از تمثیل زیست محیطی، به عشق غم انگیز کنگ به دارو که مستقیماً منجر به دستگیری و در نهایت سقوط او می شود. غم و اندوه در چشمان او چیزی است که باید دید - او به عنوان آخرین همنوعش در هر صورت محکوم به فناست، از قضا این شفقت اوست که مرگ او را تسریع می کند.