🎥 دانلود سریال She Was Pretty 2015 (او زیبا بود) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

وقتی جی سونگ جون کوچکتر بود، پسر زشتی بود. اما وقتی بزرگتر شد، ظاهرش جذابترشد. وقتی کیم هی جین کوچکتر بود، دختری زیبا محسوب می شد. اما هرچه بزرگ شد زشت تر شد. جی سونگ جون سعی می کند اولین بار عشقش زا بیابد, اما.‌‌..
کیم های جین (هوانگ جونگ اوم) و جی سونگ جون (پارک سوجون) در دوران کودکی با هم دوست بودن و به هم علاقه داشتند.بعد از گذشت چند سال دوری و بی خبری این دو همدیگرو پیدا میکنن. درطول این سال ها کیم های جین (هوانگ جونگ اوم) که یه دختر زیبا و پولدار بوده بعد از اینکه خانواده ش ورشکست میشه و پدرش فوت میکنه ، زیباییشو از دست میده از اونور جی سونگ جون (پارک سوجون) که یه پسره زشت بوده و اعتماد به نفس پایینی داشته به یه آدم موفق و جذاب تبدیل میشه…
داستان پسری به‌نام جی سونگ جون که در بچگی زشت بوده و وقتی بزرگ شد زیبا شد. کیم های جین نیز دختری است که در بچگی زیبا بوده و زمانی که بزرگ می‌شود زشت می‌شود. حالا این دو...

جهت دانلود سریال She Was Pretty 2015 (او زیبا بود) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

Jeong-eum Hwang یک طنزپرداز ماهر و همچنین سرگرم کننده است. تقلید واقعی او شبیه به جری لوئیس است، اما برای من بهتر است. در جایی که شخصیت مازوخیست جری لوئیس باعث می‌شود که من از تشدید ناراحتی او به جای قهقهه غمگین شوم، شخص هیپوکندری هوانگ در حالی که هیستریک است و از ترس می‌لرزد، به نظر می‌رسد که زمینه‌های قدرتی برای نفرت از آن است. طنز واقعی و دزدی او برانگیخته شده است... برای من سرگرم کننده تر از لوسیل بال است، در کلاسی مشابه با مادلین کان یا کلودت کولبر.

اما فراتر از آن، او می تواند بازیگری کاملاً مستقیم را تحریک کند. ، دوست داشتنی و واقعی، با بازی مضحک و به کار انداختن آن. او باید هیولا باشد، با این حال این یک تقلید است، و روشی که او واقعاً یک مدل به نظر می رسد مانند یک کمدین، یا آنی ولگرد کوچولو است، برای اوقات خوب مهم است. او با خال‌های نقاشی شده به‌طور استثنایی تقلبی و یک مدل موی دسته‌دار برای ارائه نادرستی از زشتی، واقعا خیره‌کننده است.

فیلم کره‌ای سرگرم‌کننده‌هایی مانند هوانگ و جی هیون جون را ارائه می‌کند که با بهترین‌های هالیوود در موکسی و توانایی رقابت می‌کنند. .

همه هنرمندان بسیار سخت کار کردند. سی وون چوی نقش خود را فراتر از نقش کمیک مضحک جدی گرفت.

یکی گفت داستان عجیب بود. طنز مثال زدنی از دوران روم قدیم تا شکسپیر و مستقیماً تا کمدی‌های اسکروبال خارق‌العاده دهه‌های 30 و 40، غیرقابل انکار بر روی یک موتور حادثه‌ای پوچ، شخصیت‌های درهم آمیخته و دایره‌های درام به دام افتاده است. این به شدت غیر واقعی است، اما نمایش های کلاس به آن اجازه می دهد تا بخش هایی از رفتار انسان را به نمایش بگذارد که کاملاً دقیق هستند و طول عمر قدرت را در چند ساعت جمع می کنند. ارائه نادرست و فشار، ادراکات رفتار انسان‌ها را به سرگرمی تبدیل می‌کند.

در واقعیت برخلاف طرح‌های کمدی پلاتوس، شکسپیر یا کاپرا آینده، من «او زیبا بود» را به‌طور قابل‌توجهی قابل اعتمادتر یافتم. و همچنین گیج کننده تر و پیچیده تر. چند گروه فکر می کردند که طرح غیرممکن است، که شخصیت ها آن تصمیمات را دنبال نمی کنند. من فکر می کردم که آنها کاملاً قابل تصور هستند. افرادی که دارای ارتباطات عمیق و خارق العاده هستند، و به طور شگفت انگیزی، در ارتباطات کاری دور، تصمیمات سطحی را دنبال نمی کنند. آنها از قضاوت درست استفاده نمی کنند. اساساً بر اساس آنچه من دیده ام، افراد به طور کلی کارهای احمقانه و مخربی انجام می دهند. دلایلی که شخصیت‌ها برای فعالیت‌هایشان بیان می‌کنند ممکن است گاهی طولانی به نظر برسد، مگر اینکه به بخش‌های اصلی قدرت برای ترس و رسوایی فکر کنید که آنها را هدایت می‌کند.

موسیقی متن نیز محکوم شد. من از آن لذت بردم آیات به طور مستقیم بر روی گفتمان با سروصدا خوانده می‌شوند، جایی که آیات ملودی‌های نمونه‌ای هستند که احساساتی را که شخصیت‌ها تجربه می‌کنند، منتقل می‌کنند، حتی در حالی که خودشان به سختی آماده تشخیص آن هستند. من احساس کردم که این غیر معمول و تخیلی است و به انتقال احساسات فوق‌العاده بی‌سن و سال افراد در مورد عاشقانه کمک می‌کند.

یکی از موضوعات فیلم زنگ خطر، حملات اضطراب، هم از آسیب و هم از تحسین است. تثبیت ارزیابی فشار روانی و کمک همراهی باعث می‌شود سریال باری را پشت سر بگذارد و ما را بخنداند، علیرغم اینکه این کار را برای من خیلی خوب انجام داد.

یکی از چیزهایی که تلویزیون کره‌ای نیست. سرکش است تحلیل اجتماعی زیرکانه یا نقد سیاسی را پیش بینی نکنید. این داستان اساساً ویژگی‌های اجتماعی سنتی کره‌ای و همچنین عشق به سبک و استفاده آشکار را، با وجود چند موضوع پوپولیستی، بزرگ‌نمایی می‌کند. این محققان احتمالاً نیازی به تأکید بر تحریم هالیوود (1947-1960) نداشتند. مونتی پایتون یا داگلاس آدامز هم نیست، طنزی که بیشتر اوقات مبتنی بر پرداختن به فلسفی باشکوه است. موج کره ای کاملاً جریان اصلی جامعه است تا جایی که من دیده ام... من نوعی سنت گرایی اجتماعی کنفوسیوس را انباشته می کنم و همخوانی یک ارزش عمومی کره ای است.

تا این لحظه تقریباً 2/3 آن را تماشا کرده‌ام، علیرغم این واقعیت که کمدی‌ها به این شکل پیش می‌روند، پس از چند قسمت، نتیجه 200% غافلگیرکننده نیست. امیدوارم شوکه شوم. من نیازی به بودن ندارم تامفولری راهی است که شما می رسید.

درخشندگی موکسی، جذاب و تقلید آمیز هالیوود نمونه کجا می تواند باشد؟ تعداد زیادی از ارواح که هالیوود را تصدیق می‌کنند به پایین‌ترین عامل مشترک سقوط کرده است، در کره زنده شده است.

جوئم هوانگ به اندازه جایزه کری مسحورکننده و فریبنده است، او فراتر از بیان‌های تقلید مسخره، بسیار زیبا هستند. به همان اندازه که Quality More خارج از کنترل یا Madeline Kahn سرگرم کننده است، ظاهر پرستش و مراقبت او اساساً به اندازه آدری هپبورن صادق است. او ترکیب جالبی از مدل های داغ و فریبنده ایفا می کند که به همین ترتیب یک شوخی باهوش سرگرم کننده است. من انتظار نداشتم توانایی دیگری از نوع جی هیون جون وجود داشته باشد، با این حال اشتباه می کردم.

او باید نقش یک شخص وحشتناک را بازی کند که ظاهراً با لکه های کمدین تقلبی روی او نقاشی شده است. گونه ها، با این حال او خیره کننده و نهایت جذاب است.

بازیکن‌های مختلف به‌علاوه عملکرد عالی دارند، به‌ویژه شخصیت‌های فرعی بسیاری که پول خوبی دارند و کاملاً متقاعدکننده هستند. جون هی کو، همراه عزیزش، با یک کار عاطفی پر دردسر عالی بود. مفسران مختلف به سی وون چویی متمایل شده‌اند که جوکر دیوانه‌وار و دوست‌داشتنی را بازی می‌کرد و مدام جوک‌های قابل قبولی را بازی می‌کرد. شخصیت او اساساً به اندازه شخصیت هوانگ اغراق‌آمیز بود و بی‌نظمی بودن او را جبران کرد. فکر نمی‌کردم تمایل واقعی او به اندازه سایر سرگرمی‌کنندگان اصلی «واقعی» باشد. شخص اصلی دیگر شعله قدیمی او است که توسط Joon Park بهینه سازی وب بازی می شود، که قابل اعتماد است، با این حال برقراری ارتباط در حالی که هوانگ گرفتار گاز گرفتن تمام مناظر شده است بسیار سخت است.

فرض این است که «بتی زشت»، اما ظاهراً خطوط داستان کاملاً متفاوت است.

دیگر مفسران طرح را به‌عنوان رویدادهای غیرقابل تصور و انتخاب شخصیت‌ها بررسی کرده‌اند. طنز مثال زدنی از پلاتوس، از طریق شکسپیر و بیلی مور خارج از کنترل، از توطئه‌هایی با در نظر گرفتن اتفاق غیرممکن، شخصیت‌های درهم ریخته و دایره‌های درام آشفته استفاده می‌کند که از حیله‌های مردم ناامید شده‌اند. اینگونه است که کلاس تلاش می کند تا رفتار انسان را به صورت متراکم و در ارتباط با طراحی به تصویر بکشد. تصمیمات شخصیت به طور کلی به اندازه کافی معقول بود، تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، با توجه به عدم قطعیت ها و قطع ارتباط های متعدد آنها. اگر افراد غالباً به‌طور آسیب‌پذیر کارهای احمقانه‌ای انجام نمی‌دادند، اصلاً نمی‌توانست فیلم سینمایی وجود داشته باشد.

چیزی که من در مورد خط داستانی لذت بردم این بود که خطوط داستانی متعددی در کنار هم قرار می‌گرفتند و همگی از یکدیگر حمایت می‌کردند. پشتیبانی از منحنی های شخصیت های اصلی من به همین ترتیب ترجیح می‌دهم که شخصیت‌ها و شرایط چگونه به یک داستان تبدیل شوند. این سریال شامل ادامه خودش است. این دستور العمل هالیوود برای یک اوج بزرگ انفرادی را دنبال نمی کند.

شما نخواهید دید که پوست یا رابطه جنسی زیادی از کنار دست ها و بوسیدن آنها گذشته است. کاراکترها از یک کد قائم اولیه سخت و دشوار پیروی می کنند. آنها به همین ترتیب دارای زمینه های جدی برای یک اخلاق هستند. یکی از پیام‌های اصلی این مجموعه این است که هر کس باید به وظیفه شرکتی خود ضربه بزند تا از طریق همکاری به موفقیت برسد، که باعث شادی خواهد شد. این چیزی مغایر با آتش زا است. نتایج برای همه در تمام مدت واقعاً غافلگیرکننده نیست، این همان راهی است که باید در یک تقلید مسخره‌آمیز باشد. تامپول در حال رسیدن است.

در واقع، این سرگرم کننده است، با این حال، خط داستانی ظالمانه نشان می‌دهد که سطح تمایل به پذیرش برخی موقعیت‌های دور از ذهن کاملاً مدرن است. فرض اصلی طرح واقعیت قدیمی در رابطه با برنامه گربه‌سانان و سگ‌ها است: بانوی جوان A فکر می‌کند که مفروضات بچه A را مقایسه نمی‌کند، بنابراین از دوست‌داشتنی‌ترین همراه از بانوی جوان B می‌خواهد که در آنجا بماند و پس از آن باید ببیند که هر دوی آنها ضربه می‌زنند. آن را خاموش کنید. برای یک دیدار از پیش تعیین شده عجیب و غریب با یک خارجی کامل، بله شاید. برای دور هم جمع شدن با بهترین رفیق دوران جوانی تان که به طرز غم انگیزی از دست رفته است تا خاطرات قدیمی را بیابید، که نزدیک ترین همراه نمی تواند تصورش را داشته باشد، و به نوعی باید برای 20 قسمت پشتیبانی شود، نه، این یک مزخرف است .

و بدیهی است که ناظر او در موقعیت جدیدش در یک مجله سبک، در واقع، Kid A است که در حال حاضر جذاب است، اما علاوه بر این تا حدودی یک تند و تند است. علاوه بر این، با اعتماد به او که به سادگی یک جوانتر در دفتر است (و در هر حال یکی با تمایلات دست و پا گیر) او وحشتناک ترین جنبه خود را به عنوان یک رئیس بی ادب نشان می دهد. در همان زمان به زندگی او Kid B می رسد، به همین ترتیب با مجله سر و کار دارد و در عین حال به طور مخفیانه یک خالق موفقیت آمیز است. کسی که سرگرم کننده، لیبرال، فعال، متفکر و زیرک است و او را دوست دارد - و در آخر سر به پای او می افتد - برای خودش (یعنی نه به عنوان یک خاطره گرامی). به‌عنوان فردی که در کل بسیار جذاب‌تر از Kid A است. علاوه بر این، این دایره دوم درام ممکن است چندین ملاحظات و درگیری‌های هیجان‌انگیز و هیجان‌انگیز را در مورد تصمیمی که بانوی جوان باید بین آن دو بگیرد، مطرح کرده باشد. با این حال، با توجه به این واقعیت که او در تمام طول این مدت کاملاً و نسبتاً ترسناک روی بچه A متمرکز شده است، اینطور نیست. بعد. بچه B، با یک شات طولانی، مستحکم ترین و موافق ترین فرد نمایش است، به خصوص از جایی که شروع کرده بود، به "فقط دوستان" با قهرمان ما سپرده می شود. که بیشتر به طور خلاصه استفاده نادرست از حوزه های قدرت برای این کار توسط مقاله نویس را نشان می دهد. چرا اساساً بلوک نویسنده یا چیزی را به او نداده‌اید، که بانوی جوان A ممکن است او را از بین ببرد، به طوری که در تخصصش چیز مهمی از رابطه به دست آورده باشد؟

بنابراین، شرحی از افراد فوق‌العاده‌ای که کاملاً با تلاش خودشان در برابر شرایط بسیار نامحتمل ایستادگی می‌کنند و دائماً تنها کاری را که مهم است، انجام می‌دهند. همه چیز در نهایت نه با تأیید مشروع، بلکه با افشای تصادفی دروغ حل می شود. همه اینها کاملاً جذاب است، هر چند به دلیل غیرممکن بودن محض، و آشنایی با داستانی که می‌توانست واقعاً احساسی‌تر و مهم‌تر باشد، خراب شده است.

از نظرسنجی عنوان من، افراد می‌توانند احساس کنند که من چوی سیون را دوست دارم، اما قبول دارم که من طرفدارش نیستم و او را به‌عنوان یک سرگرم‌کننده نمی‌شناسم، فقط او را به‌عنوان بخشی از بچه‌های بسیار جوان از کره جنوبی به یاد می‌آورم. من فقط اینجا و آنجا نمایش سیوون را بیشتر تماشا می‌کنم، زیرا تصمیم او برای درام‌سازی در بعضی مواقع جذاب نبود.

این نمایش شروعی جذاب و در عین حال طرح ضعیفی دارد که نزدیک به پایان تا پایان است و بازی بازیگران اصلی واقعاً خوب یا بد نیستند. فکر کردن در مورد اینکه چگونه داستان ادامه می‌یابد و بازی افسانه کاملاً بد است، ساده است.

هوانگ جونگ یوم، قهرمان نمایشگاه بازیگری، به هر حال او در واقع به یک همدست کارآمد نیاز دارد تا بازیگری‌اش را تنظیم کند، اما توطئه ناتوان و ناتوان. صحنه‌های پیش‌بینی‌شده هیچ چیز غیرمنتظره‌ای نداشت و افسانه با نشان دادن نارسایی خود به عنوان یک سرگرم کننده با نمایش محکم و رفتار چهره ضعیفش، نمایش را نابود کرد. صحنه‌های متزلزل نمایش‌های معمولی کره‌ای و شخصیت‌های ضعیف همچنان نشان می‌دهند که به من علاقه کافی برای نگه داشتن این نمایش را نمی‌دهد. فقط سیون که با نمایش عالی و قیافه های جالبش در تمام طول نمایش عالی عمل می کرد، همچنین درک شخصیتش که باعث شد شخصیتش قابل ستایش شود و یک سرگرم کننده پارک یوهوان بود که بازی و نگاهش با بازیگر اصلی تضاد بهتری دارد. طرح و پایان غیرمنتظره انگیزه ای در پشت سر کسل کننده بودن این نمایش است.

موسیقی متن در بیشتر موارد با آواز منفور کننده خوانندگانی که سازمان آفرینش انتخاب کرده بود، و تمایل ناکافی برای تأثیرگذاری بر من، من را عصبانی کرد. فکر این درام، پایه آهنگ/است. واقعاً برای جمعیت مهم است که از نمایش "احساس" کنند. توسط Choi Siwon با آواز آکوستیک و موسیقی خود به عنوان صدای محیطی زیبا از شخصیت او تبدیل شد.

من تا همین اواخر مراحل تماشای "او زیبا بود" را کامل کردم. تا آنجایی که ممکن است به من مربوط شود، سریال خوبی بود.

در ابتدا، کیم هی جین (هوانگ جونگ ایوم) به حدی آزاردهنده بود که مجبور شدم تماشای سریال را رها کنم، اما وقتی متوجه خاطرات مادام العمر او با جی سونگ جون شدم، به دام افتادم. دقایق بی‌شمار بی‌شماری وجود داشت که باعث شد من بخندم. سپس، در آن مرحله، من شروع به دوست داشتن کیم هی جین با توجه به این واقعیت کردم که او ساده، منظم و باهوش است، اما به اعتماد به نفس نیاز دارد.

سپس کیم شین هیوک (چویی) است. Si-won)، که باید به آنها ارجاع داده شود. او تا حد زیادی من را از هر فردی در این سریال تحت تاثیر قرار داد. او سرگرم کننده است و در عین حال آسیب می رساند، احمقانه و دلقک است در حالی که ناامیدی را می پوشاند. انبوهی از احساسات پشت شوخی های او نهفته است. احساس کردم با او ارتباط دارم. او آنچه را که واقعاً با عشق بزرگوارانه در جریان است را نشان می دهد. وقتی او را به خاطر انجام چنین معامله بزرگی برای های جین رد کردند، گریه کردم. اساساً این شخص در این سریال قلب من را گرفت.

مین هاری (گو جون هی) از ابتدا یک روح گمشده بود، اما او دوباره به خاطر عشق و همراهی های جین به پایان رسید. ; به عنوان یک قاعده کلی، او نسبت به دیگران حساس بود.

جی سونگ جون (جون بهینه سازی وب پارک) به لطف افرادی که او را گرامی می داشتند و حمایت می کردند، از یک بچه تنومند و مورد آزار و اذیت به مردی با اعتماد به نفس تبدیل شد. مسیر، شگفت انگیزترین عشق به یاد ماندنی او، های جین. او آنچه را که نیاز داشت درک کرد و تلاش کرد تا آن را به دلرباترین شکل ممکن به دست آورد.

این ساعت، به رغم اغراق آمیز بودن سرگرم کننده بودن و ناخوشایند بودن اغراق آمیز، یک ساعت خوب بود. در این سریال به احساسات و خویشاوندی زمان برابری برای نمایش داده شد و احساسات و عواطف کم‌کم گفت. تکمیل نه افزایش یافت و نه سستی. این به طور مبتکرانه و آگاهانه مونتاژ شد تا تضمین کند که تأثیر دارد.