🎥 دانلود سریال Sherlock 2010 (شرلوک) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

سریال شرلوک هلمز عصر جدیدی را نشان داده و میشود گفت یک بازسازی از کتاب های شرلوک هلمز است ولی به نحوی تازه و وفادار به شرلوک هلمز قدیمی...
نسخه جدیدی از فیلم مشهور و دوست داشتنی "بازرس شرلوک" و یار وفادارش "دکتر واتسن" در قرن 21 که به حل معماهای مرموز لندن کنونی می پردازند.
این سریال زیبا در مورد شرلوک هلمز هست ولی نه اون شرلوک هلمزی که همه میشناسیم.این سریال شرلوک هلمز عصر جدید رو نشون داده و میشه گفت یک بازسازی از شرلوک هلمز کتاب ها هستش ولی به نحوی تازه و وفادار به شرلوک هلمز قدیمی .شرلوک هلمزی که وبسایت داره.به خبرنگارها اس ام اس میده ولی در عین حال خصوصیات اخلاقی شرلوک هلمز رو حفظ کرده و طبق معمول به طرز فجیعی آرشه اعصاب کارگاه لسترید و پلیس اسکاتلندیارده.رفتار این شرلوک هلمز بطرز اشکاری با جرمی بِرِت بازیگر سری قدیمی و محبوب شرلوک هلمز متفاوت هست شرلوکی که اینجا می بینم از چیزی که جرمی برت نشون داد به قدری دور هست و تشابه بسیار زیادی به کتاب های اصلی داره مثل کتاب ها صبور و در عین حال نابغه هست و تا حالا کاملاً از نظر اخلاق وفادار به کتاب ها بوده .شرلوک هلمز،جوون و مدرن شده ولی هنوز همون شرلوک هلمز تیزبین و نابغه ی سری کتاب های سر ارتور کانن دویل هست...
سریال شرلوک ، برداشتی مدرن از کتاب‌های شرلوک هلمز است و درباره‌ی کاراگاه معروف شرلوک هلمز و همکارش دکتر جان واتسون هست که به حل پرونده‌های جنایی در قرن بیست و یکم ، در لندن می‌پردازند و…
سریال شرلوک هلمز عصر جدیدی را نشان داده و میشود گفت یک بازسازی از کتاب های شرلوک هلمز است و پیرامون ماجراهای کارآگاهی جوان در لندن قرن بیست و یکم می گردد...
یک به روز رسانی مدرن نشان می دهد که کارگاه معروف و شریک دکترش در حال حل جرم در قرن بیست و یکم لندن هستند.

جهت دانلود سریال Sherlock 2010 (شرلوک) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

در واقع ، این نمایش نیاز به فروپاشی جهنم دارد. خدايا ، در ابتدا سرگرم کننده بود. این اختراع ، باورپذیر و غوطه ور بود. شیمی طبیعی بین شخصیت ها بسیار لذت بخش بود و نوشتن آن هوشمندانه و خنده دار بود (در صورت مناسب بودن). این فصل 1 بود. عالی بود. از آن زمان ، کیفیت عمومی نمایش به تدریج در حال کاهش است. با این وجود ، در طی چند فصل گذشته ، گاه و بیگاه درخشش هایی وجود داشته است. اما اکنون این نمایش تا کنون از پس زمینه خود برخوردار بوده است - مانند برخی از عوام فریبنده مبتذل - که تماشای آن تقریباً غیر قابل تحمل شده است. فصل 4 آنقدر خود ارجاعی و تمرکز نداشت که نیمی از وقت آن را یک کلاهبرداری احساس می کرد ، اما پس از آن کاملاً 180 اجرا می شد و همه ما را جدی می گرفت ، با این انتظار که وقتی شخصیتی آن را تماشا می کند مخاطب باید همه چشمانش را آلوده کند یا کسی به نوعی سختی شخصی را تجربه می کند. این برای بینندگان با جنون خاص ، یا کسانی که به طور دائمی تحت تأثیر اولین تصور درخشان شرلوک قرار گرفته اند ، کاملاً خوب است که نسبت به اینکه تا چه اندازه این نمایش را در گاوبند خودش دنبال کرده اند ، فراموش می کنند ، اما برای بقیه از ما که از سبک ثابت و اجرای دقیق لحن قدردانی می کنیم ، در بهترین حالت غیر غوطه ور و در بدترین حالت دردناک است. من به شما می گویم ، مارک گاتیس و استیون موفات این فیلمنامه ها را به صورت اسکیزوفرنیک نوشته اند. تنها راه برای لذت بردن از روایتی از این دست ، داشتن مجموعه ای از تغییرات خلق و خوی نامربوط است که به طرز معجزه آسایی با تغییر لحن گاتیس و موفت هماهنگ شده اند.

من صادقانه نمی دانم آنها برای چه می خواستند اینجا ، و فکر کنند که این کار به چه نتیجه ای خواهد رسید. خدا می داند که چگونه کسی باید این مزخرفات را هدایت کند. از تلاش برای راشل تالالی ، نیک هوران و بنجامین کارون کلاه برمی دارد. می دانم که بر اساس آنچه در اینجا دیده ام قضاوت نخواهم کرد. خوشبختانه به نظر نمی رسد که آنها تقصیر این فصل فاجعه بار را به دوش می کشند ، زیرا همه انتقادهایی که من تاکنون دیده ام به طور انحصاری بر سر گاتیس و موفت بوده است. و به حق ، واقعاً ، زیرا اگر فیلمی به عنوان قطار مشاهده شود ، می توان نوشتن را به عنوان ریل در نظر گرفت ، و ریل های فصل 4 مانند هر چیز مبهوت بودند ، و در نهایت این قسمت ها خراب شد. به عنوان یک نویسنده ، باید زمانی فرا برسد که دیگر به خود ایمان نیاورید و در واقع دوباره انتقاد کنید. باید یک یا دو شک داشته باشید. برای شما خوب است این شما را بهتر می کند گاتیس و موفت به نظر می رسد که به طور معمول از این مرحله در سفر خود به عنوان نویسنده عبور نمی کنند و با اعتماد به نفس نادرست و نعمت ادامه می دهند. و به طرز وحشتناکی در کار آنها به همین مناسبت منعکس می شود. شخصیت ها بسیار پرافتخار نوشته شده اند ، در درجه اول با ذکاوت ساختگی ارتباط برقرار می کنند ، به نظر می رسد که هر یک از آنها بسیار بیشتر از تماشاگران لذت می برند. تقریباً هر مبادله تقریباً به یک جلسه عقب راندن و ضرب و شتم گوشت بستگی دارد. و من احتمالاً می توانستم با این شرایط کنار بیایم (فقط) اگر نمایش هنوز در اوج خود باشد ، اما اینطور نیست. این بدترین وضعیتی است که تاکنون شده است. این مانند این است که گذشته از یک دستاورد بسیار دلخوش به کسی گوش فرا دهید که ممکن است متعلق به شخص دیگری باشد.

یک جنبه کلیدی که ممکن است در اجرای اصول برنامه تأثیر بگذارد ، تمایل آشکار آن به "بزرگ نگه داشتن" است. روشن می شود که فقط داشتن یک قسمت خوب و مستقل از نمایش کافی نیست. هیچ چیز مجاز نیست که فقط داستان خودش باشد. این باید بخشی از یک قوس بزرگتر باشد ، و آن قوس بزرگتر باید به یک قوس دیگر گره بخورد ، و این کمان ها در یک قوس مادر بزرگتر نیز جای می گیرند ، و فقط ادامه می یابد ، به طور غیرقابل انکاری ، بزرگتر و بزرگتر می شود. این یک گلوله است که مدام با نخ های امیدوار کننده داستان تغذیه می کند ، آنها را برای تأمین معاش می کشد و جذب می کند. اما یک روز ... یک روز دیگر هیچ ایده خوبی برای بلعیدن حباب باقی نخواهد ماند و قطعه "شرلوک" جایی برای رفتن نخواهد داشت. رشته و غیرقابل اصلاح خواهد شد ، زیست شناسی آن یک آشفتگی پیچیده است. وصیت نامه ای ناگوار به یک سریال که اشتباه رفته است. خیلی دور از نمونه خوبی بود که قبلاً وجود داشت ، قبل از اینکه مراقبانش فکر کنند که می توانند خدا را بازی کنند ، و چنان ژنتیکی خود را از نظر ژنتیکی دفع کردند که گرسنگی آن برای "حماسه" نمی تواند سیر شود ، و سیستم های هضم آن نمی توانند پردازش یا فیلتر شوند قسمت گسترده ای از ایده های احمقانه.

قسمت 2 ، "کارآگاه دروغگو" - علی رغم پوچی و ملودرام - اپیزودی بود که کمی بیشتر شبیه یک داستان منزوی متمرکز ، ساده و لذت بخش از حل مسئله اما هر بلوغ و خویشتن داری با پایان مسخره ای که بیش از حد درگیر یک شخصیت متوفی بود که در وهله اول هرگز خیلی جالب نبود ، تهدید شد و تهدید جدیدی را مطرح کرد - بزرگترین تهدید! - به ساده ترین شکل ممکن.

این فصل کثیف بود. من نمی توانستم بدون احساس تضعیف هوشم به نوعی ، از آن لذت ببرم. نظر من در مورد نمایش نیز با این واقعیت که من تماشای خود را با قسمت هایی از درام کارآگاهی عالی استیوارت هارکورت ، "Maigret" ، با بازی روآن اتکینسون ، بهبود بخشیدم ، بهبود نیافت. من ممکن است یک روز آن را به طور کامل مرور کنم ، اما در حال حاضر ، من فقط آن را به عنوان درمان کامل برای آخرین دسته از مزخرفات "شرلوک" تجویز می کنم.

این ویژگی های خاصی دارد - پیچیدگی ، بلوغ ، جو ، زیرکی - که "شرلوک" زمانی داشت ، اما پس از آن از دست داده است ، باعث می شود طرفداران نمایش و ژانر برای آن فقیرتر باشند. این نمایش یکپارچگی خود را از دست داده است و همچنین در این بین غیرقابل تحمل به خود تبریک می گوید. این باید به زمین برگردد ، عمل خود را انجام دهد ، به اصول اولیه برگردد ، و در وهله اول آنچه را که باعث آن شده است ، دوباره کشف کند. من کاملاً قصد دارم در بهبود آن از آن پشتیبانی کنم ، اما ابتدا باید اعتراف کند که مشکلی دارد.

شرلوک نوشتن این سریال دشوار است ، زیرا در آغاز این پرواز بسیار بالا رفت ، و تصور می کرد که هلمز به عنوان یک کارآگاه مدرن آشفته اما درخشان و واتسون نیز به عنوان یک مرد عمل تعقیب شده اما وفادار ، در اپیزودهایی که نویدبخش بازخوانی داستانهای کلاسیک است. در عصر تکنولوژی بالا اما این بسیار کم شده است ، و مملو از شیدایی شخصی نویسندگان ، و تصمیم استیون موفات برای پیچاندن روایت های خود (دیگر "داستان" به معنای متعارف نیست) ، برای طراحی مجدد هولمز به عنوان یک ابرقهرمان آشفته و بیگانه که بی هدف در آن سرگردان است. حیله های بصری و جلوه های دیدنی و جذاب. قسمت سوم از فصل 3 به خصوص وحشتناک است. لحظه ای به سمت پایان که شرلوک فریاد می زند: "من یک قهرمان نیستم ، من یک سوسیوپات عملکردی هستم!" خیلی دردناک بود ، هنوز هم نمی توانم آن را از سرم بیرون بیاورم. آن لحظه مطمئناً هیچ ارتباطی با شخصیت شرلوک هلمز ، قهرمان کاملا انسانی ندارد (که مطمئناً او بوده است) توسط کانن دویل خلق شده است ، اما این تعریف می کند که چگونه موفات و تیمش شخصیت * خود ، "شرلوک" را درک می کنند و شاید چگونه آنها مخاطبان خود را نیز درک می کنند. با توجه به محبوبیت این نمایش ، ظاهراً بسیاری از جوانان انسانهای استثنایی قادر به حل و فصل مشکلات دشوار را نمی خواهند ، آنها افراد بیمار با دوستان خود را در مکان های بلند می خواهند که بتوانند متکبران را خرد کنند و از آن دور شوند.

مطمئناً یک فصل 4 وجود خواهد داشت و ما به راحتی می توانیم پیش بینی کنیم که از نظر بصری در مقیاس بزرگی واقع شود و از هر ایده خوب یا روایت داستانی شایسته ای کاملاً فقیر شود. موفات دیگر علاقه ای به داستان نویسی ندارد ، او می خواهد افسانه ای پسا مدرن بسازد و آنچه را در فیلم های كمیكس مارول می بینیم بسازد.

اما كونن دویل برای كتاب های مصور (یا افسانه) چیزی ننوشت ، او مخاطبان بزرگسالان باسواد و منطقی را فرض کرد. و بهترین فیلم های ساخته شده بر اساس داستان های او همیشه مخاطبان یکسانی را در نظر گرفته اند و انواع مناسبی از بهترین داستان های نوشته شده به زبان انگلیسی را ارائه می دهند. خیلی بد است که موفت مسیر متفاوتی را انتخاب کرده است.

توجه: در حال حاضر چهار سری فیلم وجود دارد که در تلاش است تا در قانون کارآگاه درخشان ویکتوریایی کانن دویل برای قرن بیست و یکم بازنگری کند. یکی از انگلستان (شرلوک ، برای تلویزیون) ، یکی از ایالات متحده (ابتدایی ، برای تلویزیون) ، یکی از روسیه (شرلوک هومز ، برای تلویزیون) و فیلم های تولید بین المللی گای ریچی ، با بازی رابرت داونی. قابل ذکر است که هرکدام شامل بازنگری بنیادی شخصیت و جایگاه او در جهان است. ما ممکن است به مرحله ای از تاریخ رسیده باشیم که فیلمسازان به سادگی نمی توانند کارآگاه بزرگ را به ما بدهند ، همانطور که او توسط دویل تصور می شد و در طول قرن 20 (با تغییرات) بازی می کرد. رتبه بندی 4 سریال: شرلوک هولمز (روسیه): 9 از 10 ، با داستان های قوی و یک پرولتاری باورنکردنی هلمز. شرلوک (انگلستان): 6 از 10؛ فصل اول عالی توسط نمایش پر زرق و برق استیون موفات خیانت می شود تا اینکه داستان ها اکنون ناسازگار باشند (فصل 3) ، شخصیت ها دیگر دوست ندارند ، تمرکز تقریبا به طور کامل از دست می رود. ابتدایی (ایالات متحده): 4 از 10؛ هلمز که یک اعتیاد معتاد به مواد مخدر در حال بهبودی است و احساس غیر همدردی دارد ، بدون تعارف خالی از لطف نیست و هر نمایش با لوسی لیو در آن از حضور آرام و استعداد جذاب و کاریزماتیک او بهره مند می شود. اما اساساً ، این فقط یک رویه معمول پلیس آمریكا با حیله است. من شک دارم که هالیوود می تواند کار دیگری انجام دهد. شرلوک هلمز (ریچی / داونی): 1 از 10. این مجموعه فاقد انسجام در داستان ها یا تداوم آن است. این فقط مجموعه ای از صحنه های تنظیم شده با دویدن ، دعوای مشتی ، انفجار و شوخی های کمپی است.

بهترین راه برای درک مشکل شرلوک، مقایسه آن با انیمه Death Note است. هر دو نمایش یک کارآگاه «نابغه» را به نمایش می‌گذارند، مردی که مهارت بسیار بالایی در کارش نشان می‌دهد. اما در حالی که L در اطراف یکی از بهترین شخصیت هایی است که من تا به حال دیده ام، شرلوک، به صراحت، افتضاح است.

چرا اینطور است؟ خوب، شرلوک و ال هر دو در حل جرم عالی هستند، اما این همان جایی است که شباهت متوقف می شود. با L، شما شخصیتی دارید که هر بار که روی صفحه است، هوش خود را نشان می دهد. نتیجه‌گیری‌های او پس از بررسی شواهد همیشه قابل درک است: شما معمولاً با شنیدن آن موافقت می‌کنید و می‌توانید ببینید که چگونه آن‌ها از واقعیت‌ها نتیجه می‌گیرند (اما ممکن است خودتان در انجام همان استنباط‌ها مشکل داشته باشید). چیزهای مشابهی در مورد برنامه هایی که او انجام می دهد صادق است. آنها در رسیدن به اهداف خود مؤثر هستند و پیچیده تر از آنچه لازم است نیستند. علاوه بر این، معمولاً چیز دیگری که بهتر کار می کند به دست نمی آورید. این چیزی است که من آن را نمایش صادقانه هوش می نامم. برنامه های L هوشمندانه نیستند زیرا فیلمنامه چنین می گوید. آنها فقط *باهوش هستند.

نوشتن چنین شخصیتی مستلزم این است که نویسنده نیز باهوش باشد، زیرا در غیر این صورت آنها نمی توانستند به این چیزها برسند. تنها راه برای وادار کردن شخصیت شما به برداشت های هوشمندانه این است که خودتان این کسرها را انجام دهید. شما می توانید زمان بیشتری را برای انجام آن صرف کنید، بنابراین شاید بتوانید فردی را بنویسید که کمی باهوش تر از شماست، اما این در مورد آن است.

بعد از آن، جزئیات دقیق زیادی وجود دارد، مانند نحوه نشستن L، یا چگونه او چیزها را نگه می دارد، چگونه وضعیت بدنی واقعاً ضعیفی دارد، یا چگونه دستیارش را مجبور می کند همیشه به همه افراد شیرینی بدهد. می توان گفت که فکر واقعی در مورد چگونگی زندگی چنین شخصی وجود داشته است. به همین دلیل است که هر کاری که او انجام می دهد دارای جاذبه زیادی است.

از سوی دیگر، شرلوک در حال رقابت برای ساده لوح ترین تصور از یک نابغه است که من تا به حال در فیلم دیده ام. او یک قدرت فوق العاده دارد، یعنی نگاه کردن به کسی و سپس «استنتاج» چیزهای مختلفی درباره او یا او، که افراد عادی از دست می دهند. یکی از مشکلات این است که استنباطات او احتمالاً از نظر منطقی غیرممکن است. (منظورم از این کار این است که آنها احتمالاً از حقایق نمایش داده شده حتی با داشتن قدرت قیاسی نامتناهی پیروی نمی کنند. راه دیگر برای بیان این موضوع این است که مجموعه ای متفاوت از نتیجه گیری وجود دارد که توجیهی به همان اندازه معتبر برای آنها وجود دارد. تعصب" یک مفهوم مرتبط در اینجا است.) اگر درست باشد، به این معنی است که نمایش صادقانه هوش نیست، بلکه او باهوش است زیرا فیلمنامه اعلام می کند که او باهوش است. نویسندگان به سادگی تصمیم می گیرند که هر بار که او استنباط های دیوانه وار خود را انجام می دهد، درست هستند، حتی اگر شواهد موجود برای رد کسرهای جایگزین کافی نباشد.

اما این تنها مشکل کوچک است. مشکل بزرگ این است که او خارج از قدرت فوق العاده اش باهوش نیست. در واقع، او یک جور احمق است. در قسمت اول، او داستان بزرگ داستان را از دست داد، چیزی که من بلافاصله در حین تماشا به آن فکر کردم. راجع به آن فکر کن! البته فقط یک دقیقه بعد او برداشت هایی انجام می دهد که از توانایی های من بیشتر از یک عامل نجومی است. اما تمام: او باهوش نیست، او یک احمق با یک ابرقدرت است... یا، اگر سخاوتمند باشیم، یک مرد متوسط با یک ابرقدرت. او نتیجه کسی است که خودش آنقدر باهوش نیست و سعی می کند یک نابغه بنویسد. من قبلاً گفته ام که باید به اندازه شخصیت خود باهوش باشید تا بتوانید او را باورپذیر بنویسید، و در اینجا می بینیم که اگر بخواهید آن قانون را زیر پا بگذارید چه اتفاقی می افتد. شرلوک نتیجه کسی است که شخصیتی را می نویسد که قرار است بسیار باهوش تر از خودشان باشد. آنها کاریکاتوری در سر داشتند که کارآگاه "نابغه" می تواند انجام دهد، که خود نادرست است، و سپس آن را به هر موقعیت دیگری تعمیم ندادند.

نتیجه: کسی که به طرز مضحکی در یک حوزه بسیار باریک و در هر جای دیگر نسبتاً متوسط است. اگر توانایی های شرلوک واقعی بود، او در واقع باهوش تر از L بود. هیچ کاری L به آن سطح نمی رسد. اما این یک موضوع بحث برانگیز است، زیرا در واقع، L در 99٪ مواقع هوشمندانه‌تر رفتار می‌کند.

اگر این کار را نکرده‌اید، Death Note را تماشا کنید. توجه کنید که چگونه فیلمنامه با او متفاوت برخورد می کند. توجه داشته باشید که چگونه همه چیزهایی که او نتیجه می گیرد در واقع توسط موقعیت پشتیبانی می شود. از تماشای یک نابغه *واقعی* در محل کار لذت ببرید. چون این نمایش، این شخصیت، این نیست.

برای آن دسته از شما که به بررسی های قبلی من نگاه کرده اید و پرسیده اید، "صبر کنید، فکر می کردم شما طرفدار داستان های علمی تخیلی هستید؟" خوب، دوست من، من می گویم که من طرفدار کارهای هنری بزرگ هستم. به همین دلیل است که من نه تنها زمانی که فکر می‌کنم اثری شایستگی دارد (یا زمانی که یک تکه شوک است که باید فاش شود... *سرفه* "فارنهایت 911" *سرفه*) مرور نمی‌کنم، و صادقانه می‌توانم از 10 نمره 10 را بدهم. رتبه‌بندی.

عدم دادن چنین رتبه‌ای به «شرلوک» برای یک افسانه بزرگ شخصیت ادبی، یک بد خدمتی و سیلی است. و انجام این کار، حتی در چنین مکانی، مایه افتخار و لذت است.

در اولین مشاهده، کاملاً به پیشنهاد یکی از دوستان بزرگ من انجام شد. او یک شب با من تماس گرفت - همان طور که با یک برنامه دیگر بی بی سی با همان کالیبر، "دکتر هو" تماس گرفت - و به من گفت که باید این را ببینم زیرا من "یک علاقه مند به کتاب" هستم. با دانستن اینکه او یک بار من را در یک برنامه عالی کوک کرد، تصمیم گرفتم که موفق شوم و یک بار دیگر این کار را انجام دهم.

از شما متشکرم، هانا، که یک سریال عالی به من نشان دادید...

برای کسانی از شما که ممکن است ندانید، شرلوک هلمز توسط نویسنده بزرگ سر آرتور کانن دویل، که همچنین "دنیای گمشده" و چندین رمان مبتنی بر معنوی و غیرداستانی را به تصویر کشیده است، تصور می شود. این تنها تا کنون (به استثنای نسخه به شدت حرام‌زاده «Elementary» در CBS) به‌عنوان قطعات دوره‌ای نمایش داده می‌شد که برخی از بهترین بازیگران تمام دوران، مانند سر کریستوفر لی، تام بیکر (چهارمین دکتر در « سری دکتر هو) و پیتر کوشینگ (بازیگر نقش گراند موف تارکین در «جنگ ستارگان: امیدی جدید» و دکتر هو در تنها دو فیلم بر اساس فرنچایز).

به روز رسانی افسانه های شرلوک هلمز به قرن بیست و یکم بدون شک از جانب من نبود. با این حال، حقیقت این بود که کاراکترها در عصر مدرن بسیار خوب کار می کنند. کهنه سرباز جنگ افغانستان دکتر جان واتسون (با بازی استادانه مارتین فریمن از سه گانه "هابیت") در آزمایشگاه هلمز با شرلوک هولمز (با بازی تخصصی و فراتر از کلمات توسط بندیکت کامبربچ از "Star Trek: Into Darkness") ملاقات می کند. پس از آن، واتسون سوار بر سواری می شود که نه تنها به او کمک می کند تا با بازگشت از استقرار مجدداً سازگار شود، بلکه به او امکان می دهد دوستی در کارآگاه مشاوره بسیار سخت و فراتر از وسواس فکری داشته باشد.

گرچه این سریال، کوتاه با استانداردهای آمریکایی، برخی از بهترین ماجراهای ادبی هلمز را بازسازی می کند. مورد علاقه من در کل مجموعه "شگ های باسکرویل" بود، نسخه به روز شده رمان "شگ باسکرویل". من عاشق این بودم که چگونه داستان را گرفتند و آن را سرگردان کردند، حتی برای کسانی که عاشق رمان هستند. استیون موفت، تهیه‌کننده اجرایی و خالق آن (در همان نقش‌هایی که در سریال «دکتر هو» (Doctor Who) نقش‌آفرینی می‌کند) نویسندگی عالی خود را از دکتر به شرلوک می‌آورد و شخصیت را با طنز و تعلیق واقعی زنده می‌کند.

سریالی که در سریال «مستر شاهکار» در دو شبکه بی‌بی‌سی و پی‌بی‌اس به نمایش درآمد، گوهر بزرگ تلویزیون است که نباید از آن چشم پوشی کرد. این برای طرفداران اکشن، طنز تاریک و رازآلود به طور یکسان است، و یک اثر هنری عالی است که در کلاس‌های انگلیسی یا ادبی به‌عنوان بازنمایی عالی از رمان‌های اقتباسی آن‌ها کاملاً کار می‌کند.

این به کسانی می‌دهد که طرفداران ادبیات چیزی که باید به آن پایبند بود، به خصوص زمانی که برخی از بهترین نقل قول ها در تاریخ نویسندگی با زندگی عالی باز می گردند. "وقتی غیرممکن ها را حذف کردید، هر چه باقی می ماند، هر چند غیرممکن باشد، باید حقیقت باشد." - شرلوک هلمز (بندیکت کامبربچ)، "سگ های باسکرویل"

من معمولاً «چه کسی است» را غالباً نمی بینم، زیرا آنها معمولاً بدیهی یا پوچ هستند. شرلوک یکی یا دیگری نیست، «و موقعیت فراوانی از پیشگویی وجود دارد که ناظران را به سمت پایان هدایت می کند. خیلی خوب است که همزمان با "برجسته ترین کارآگاه جهان" در یک نتیجه ظاهر می شوید.

(قطعات بسیار ملایم و قابل تصوری در پیش است)

هیچ پیش فرضی نداشتم اصلا در این مجموعه تلفیقی. اولین شوک این بود که بفهمیم «شرلوک» در دوره جریان است. چند ثانیه طول کشید تا بفهمم که نمایش مشروع را می بینم، با این حال وقتی فهمیدم این یک ترجمه پیشرفته است، به سرعت در خط داستان فرو رفتم. این «شرلوک» بدون اشاره ای به صمیمیت بازی باسیل راثبون، خود مهم است. درخشش شما برای شخص بدون هیچ مشکلی ایجاد نمی شود. من برای نتیجه قبلی کامبربچ کاملاً جدید هستم، به غیر از یک کار برجسته در آخرین فیلم سفر ستاره ای، بنابراین هیچ فرضی در نمایشگاه وجود نداشت. او کاملاً در شخصیت نویسنده ساکن است و شما هرگز لاف و لاف او را زیر سوال نمی برید. من چند فکر دوم در مورد صحنه‌هایی داشتم که در آن او خامی بودن را نشان می‌دهد، زیرا بندیکت شبیه به یک کاغذ بلند ساخته شده است، نه کسی که در دعوا به او اعتماد کنم.

به‌طور عجیبی، خیلی بیشتر. مارتین فریمن (دکتر جان واتسون) متواضعانه به نظر می رسد زمانی که در موقعیتی با گزینه های محدود قرار می گیرید، فرد مورد علاقه ای است. علاوه بر این، در دو قسمت از سه قسمت اولیه، دکتر واتسون آشکارا نجات دهنده است. با وجود حیله گری شرلوک، واتسون تفاوت را ایجاد می کند. این همان زیرکی است که «بیلبو بگینز» او نشان می دهد. شاید این یک کیفیت ذاتی در ایده بازیگر باشد.

شخصیت‌های پلیسی پشتیبان (شات مشخص شده عمودی مورد نیاز از تابلوی «نیو اسکاتلند یارد»)، به‌طور تکان‌دهنده‌ای نسبت به تلاش‌های خود شکوهمند هستند. "کارآگاه مشاور"، با این حال این رویکرد طبق همه حساب ها در حال توسعه است. نرخ موفقیت شرلوک از طرف آنها درخواست توجه بیشتری دارد. من هرگز نفهمیدم که چگونه کسی در انگلیس با پاسبان های غیرمسلح خود دستگیر می شود. دیدن یک بازی اسلحه در این مجموعه باعث احیا شد.

هر قسمت حاوی یک یا دو ابزار داستانی بود که تعداد بیشتری از یک ناله ملایم را برانگیخت (من به طور کلی در اینجا صحبت خواهم کرد). اساساً قانع‌کننده نبود، اما به اندازه‌ای ساده بود که نمی‌توان آن را نادیده گرفت زیرا داستان با پشتکار شما را به جلو سوق داد. محتوا مملو از ذهن و جذابیت است که آن کار خاص را بسیار ساده‌تر از دیگ‌های معمولی می‌سازد.

من انتظار دارم ویژگی‌های رستگاری شرلوک به جلو کشیده شود، زیرا من قبول دارم پزشکی قانونی شرلوک را از بین می‌برد. بشریت با پیشرفت سریال شما در نهایت به دنبال رویکردهایی برای "دوست داشتن" این شخص هستید. همان مسئله ای که دکتر واتسون دائماً با آن مواجه است.

من مشتاقانه منتظر فصل دوم هستم، و این چیزی است که نمی توانم در مورد اکثر تلویزیون های پر سر و صدا بگویم. برای من غیرمعمول است که فراتر از نظرسنجی اساسی حرکت کنم. این باعث می شود «شرلوک» در کتاب من پیشرفت چشمگیری داشته باشد.

مطمئناً سال‌ها با تماشای این نمایش تاخیر داشتم، اما به شدت روی من تأثیر گذاشت که در ثانیه‌ای که آن را کامل کردم، رایانه شخصی را روشن کردم تا هر یک از دیدگاه‌هایم را در اینجا بنویسم. این نمایش ترکیبی ایده آل از تنش، اشتباه، همراهی، تحقیقات مغزی، حتی مسائل خانوادگی و طنز است. تقلید را نباید به این دلیل نادیده گرفت که دقایق سرگرم کننده بی شماری وجود دارد که شما را بی اختیار می خنداند و نمایش را کامل می کند. نمایش آشکارا در اصل حول محور دیدگاه اشتباه، شرلوک و واتسون، موارد آنها و روشی که آنها از طریق آن زندگی یکدیگر را راضی کرده اند، متمرکز است. با این حال، آن شرایط و ارتباطات بین شخصیت ها با بخشی از شوخ طبعی، دیدگاه تحقیق مغز و بریده ای از زندگی بارگذاری شده است. در حالی که آنها در حال حل و فصل مسائل هستند، ما پیشرفت مشترک شرلوک و واتسون، اهمیت و سهم شخصیت‌های مختلف مانند مایکرافت (خواهر و برادر شرلوک) و اینکه چگونه آنها به طور کلی با یکدیگر در این ایده تناسب دارند و مرتبط هستند را می‌بینیم. ما شاهد سرمایه‌گذاری شرلوک از یک «جامعه‌کش بسیار مفید» (کلمات فوری او) به یک فرد فوق‌العاده کارآمد هستیم که توسط افرادی که اغلب به آنها فکر می‌کند و به او اهمیت می‌دهند، احاطه شده است. در هر صورت، اجازه ندهید شما را گول بزند، این یک نمایش عاشقانه تر نیست که صرفاً حول محور نشان دادن اینکه ستایش واقعاً در زندگی روزمره اهمیت دارد، متمرکز شده است، به جز اینکه دیدگاه های متناوب در مورد زندگی را از شخصیت ها و ساختارهای مختلف به ما نشان می دهد. همه با هم در یک طرح بی عیب و نقص ساخته شده است. مواردی که شرلوک و واتسون در نمایش مدیریت می‌کنند بسیار جذاب هستند و اولین رویکرد شرلوک برای مقابله با آنها در دسترس است و در اطراف به تصویر کشیده شده است. تحولات غیرمنتظره زیادی در ارتباط با پرونده ها و همچنین شخصیت ها وجود دارد و آنها به گونه ای عاقلانه درک می شوند که به ندرت فکر می کنید "این غیرممکن بود". در واقع، حتی اپیزود استثنایی (S04E00) خاص و باورنکردنی بود و مانع از رویکرد منحصر به فرد سریال برای انتقال یک داستان نشد. همراهی شرلوک و واتسون و پیشرفت آنها از طریق آن به شیوه ای کاملاً قابل اعتماد به تصویر کشیده شده است و شما نمی توانید واقعاً آنها را بدون یکدیگر تصور کنید. همبستگی آن در طول نمایش چند بار امتحان شده است و در این مرحله غیرقابل دسترس باقی ماند. من می توانم صفحاتی را در مورد تک تک قسمت های نمایش بنویسم، هر چند که باید آن را خلاصه کنم. به طور کلی، امتیاز من 10/10 خواهد بود. این یک نمایش فوق‌العاده جالب و به طور همزمان بسیار سرگرم‌کننده است، شما باید به میزان روزافزونی آن را مشاهده کنید، اما به طور کلی فکرهای متعددی دارید که باید بعد از هر قسمت انجام شود. بسته‌های آن را می‌ستیدم و من مشتاقانه آن را برای افرادی تجویز می‌کنم که از محتوای زیرک و در عین حال سرگرم‌کننده و عادت‌ساز استقبال می‌کنند.

شرلوک، زمانی که من در ابتدا آن را شروع کردم، شگفت انگیز بود. سه فصل اول شگفت انگیز بود. بازی‌های حیرت‌انگیز از کامبربچ و فریمن، هر یک از افراد حامی، و هر یک از افراد پایین‌تر، عالی بودند. به خصوص اندرو اسکات در نقش موریارتی. به ندرت هیچ فردی با یک شغل روزهای خوبی را نسبت به او با شغل خود داشته است. این بازی خیره‌کننده از ابتدا تا انتها ادامه دارد.

این تغییر به‌علاوه شگفت‌انگیز و پرانرژی است و اطلاعاتی را که شرلوک هنگام آمدن به دست می‌آورد را به شما نشان می‌دهد تا حس کنید که در کنار او هستید. سوار شوید همانطور که او به موارد رسیدگی می کند. به همین ترتیب سریع و متصل است، بنابراین شما با سرعتی سریع همراه می‌شوید و پیشرفت قسمت‌ها را حفظ می‌کنید و باعث می‌شود که 1 ساعت و نیم برای هر قسمت را به خاطر بسپارید.

مشکل در اینجا همین است. برای همیشه در حال آهنگسازی است. مانند بسیاری از نمایش‌ها با فصل‌های مختلف، این برنامه بسیار عالی شروع شد. ضدقهرمان‌های خارق‌العاده با اهداف پست، توطئه‌های جذاب، خط‌های خنده‌دار و همه چیزهایی که می‌توانید در نمایشی مانند این بخواهید. مسئله دو جنبه دارد: از فصل پایانی فصل 2، همه شروع به لگد زدن به سطل می کنند، اما برمی گردند. همچنین، مانند همه چیزهای دیگر، اگر از آن سوء استفاده شود، به سرعت بی‌اهمیت است. (اسپویل) شرلوک در اپیزود مشابهی که برگشته است، می گذرد. موریارتی مرده است، با این حال سریال از دو فصل برای نشان دادن بازگشت او استفاده می کند. پس این یک مسئله است. نگران‌کننده‌ترین مسئله‌ای که نمایش می‌تواند به شخصیت‌ها بدهد، شوخی است. موضوع بعدی، تخلفاتی است که به بخشی از آن پرداخته است. در فصل‌های ابتدایی، در حالی که او در حال بررسی پرونده‌ای است، ما در کنار او هستیم، اما هر چه سریال جلوتر می‌رفت، من جلوتر از این که شرلوک نمی‌دانست به چه چیزی فکر می‌کند و چه اتفاقی می‌افتد، کم می‌شدم. مثل این است که شما در حال تماشای یک ملودیک بودید اما به دلایل نامعلوم نتوانستید آهنگ ها را بشنوید. این فقط کار نمی کند. نمایش های نادرست باید شما را همراهی کند، نه اینکه شما را تا 5 دقیقه اخیر در این چارچوب نگه دارد. زندگی های پست نیز به همین ترتیب از ظاهر قانونی کنار می روند. معلوم می شود که "افشای بزرگ" در مورد شخصی است که از زمان های خاصی چیزی نمی دانیم. به همین ترتیب سومین مورد ساده‌تر، با این حال من فکر می‌کنم خط داستانی مری کمی از بین رفته است. من هرگز مهم نیست. منجر به درگذشتی شد که واقعاً برایم مهم نبود. من کشف را گرامی می‌داشتم، با این حال کل داستان شبیه یک طرح عملی تکان‌دهنده از یک برنامه NCIS بود.

این به طور استثنایی برای همه عزیزان نمایش انگلیسی، نازنینان با نقض گیج کننده، عزیزان CSI، دوستداران کار تحلیلگر و مشخصاً عاشقان شرلوک هلمز پیشنهاد می شود.

اگر در هر نقطه ای فکر کرده اید که چگونه ممکن است شرلوک هلمز در دوره ما شبیه باشد، پس ، در آن مرحله، این یکی مطمئناً برای شما مناسب است. این یک نمایش فوق‌العاده زیبا از یک شرلوک پیشرفته را به شما منتقل می‌کند که می‌تواند بین ما زندگی کند.

همه چیز در این مجموعه بی عیب و نقص نزدیک است، از بازی‌های خارق‌العاده‌ای شروع می‌شود که به فیلمنامه‌ای بسیار ساخته شده بستگی داشت که به عنوان یک هماهنگی و عکاسی دوست‌داشتنی نشان داده می‌شد.

یک مزیت دیگر از نظر فصل فوق العاده مختصر است، زیرا فقط چهار بار است که هر فصل دارای سه تا چهار قسمت است که هر قسمت حدود 90 دقیقه طول می کشد که به سختی برای ارائه بخش ایده آل عجله و لذت کافی است.

همه مناسبت های سریال از اپیزود اصلی تا انتها تا حدودی به هم مرتبط هستند، در هیچ نقطه ای احساس نخواهید کرد که کاستی در روایت وجود داشته باشد، هر چند قسمت ها باشد. در انتقال بخش خیره کننده معادل نیستند، بسیار بالا شروع می شود و گام به گام در طول فصول کاهش می یابد، اما نه به دورترین نقطه ای که باعث از دست دادن علاقه شما می شود.

یک جمله معتبر دیگر این است که همه چیز معنا یافته است و یک پایان بسته دارد ch بعد از اینکه برای مدت معقولی در مشکل پرونده ها قرار گرفت، در حال انجام است.

در نهایت، این یک سریال اشتباه باورنکردنی است که در دو فصل اخیر بیش از یک تن نمایش اضافه شده است، فوق العاده جذاب است و شما به طور موثر به هر یک از شخصیت های اصلی ملحق خواهد شد، و بدیهی است که هیچ شانسی برای احساس خستگی در اینجا وجود ندارد.

شکل لبه برش هلمز علاوه بر این شگفت انگیز است. او و دکتر واتسون تلاش‌ها را برای مقابله با جریان بی‌پایانی از موارد غیرعادی ترکیب کرد. علیرغم این واقعیت که او و واتسون آرزوهای مشابهی دارند، با این حال معمولاً در طول مدت زمان زندگی مشترک با یکدیگر ناسازگاری های منطقی متعددی وجود دارد، با این حال چنین ناسازگاری هایی باعث می شود که طرف های مختلف به طور فزاینده ای به هم نزدیک شوند و تا پایان عمر خود به دوستان قدیمی ثابت تبدیل شوند. زندگی می کند. واتسون دائماً در معاشرت با خانم‌های جوان مختلف از آنجایی که اشتیاق خانواده دارد، با این حال معمولاً قرار ملاقات خود را با یک خانم جوان به تعویق می‌اندازد یا در پرتو تقاضای شرلوک به دنبال نکاتی در طول یک قرار می‌گردد و در نهایت اغلب جوک‌های زیادی انجام می‌دهد. آخرین وداع با نیمه بهترش. در حال حاضر، شایلاک به هزینه دیگران اعلام سرگرمی می کرد و واتسون مدام شایلاک را در مشکل می دید. هر چند وقت یک بار واتسون واقعاً عصبانی بود، با این حال، این دقیقاً همین طور بود. هر زمان که شرلوک به او اطلاع می داد که در کجا مورد دیگری وجود دارد، قاطعانه به آنجا می رفت. این ممکن است دلیلی باشد که واتسون و شرلوک برای همیشه دوستان قدیمی بوده‌اند، هر دو می‌خواهند به پاسخ‌ها بپردازند، صرف‌نظر از اینکه نمایشگاه چیزی مشابه نیست. قبول دارم بسیاری از افرادی که آن را دیده اند، در مورد خط داستانی، خلاقیت داستان، پرداختن به جزئیات، تنظیم شغل، تصمیم سرگرم کننده، مراحل فیلمبرداری و غیره، مانند من احساس خواهند کرد. این مجموعه تلویزیونی معیار دیگری برای داستان شرلوک قرار داده است. و در کمال تعجب، مجموعه‌های تلویزیونی از نوع متفکر، و به تماشاگران متعددی که بر برنامه‌های آمریکایی تمرکز می‌کنند، می‌دانند که این مجموعه تلویزیونی معیار دیگری برای داستان شرلوک و به‌طور شگفت‌انگیز، مجموعه‌های تلویزیونی از نوع متفکر تعیین کرده است.

بی بی سی با نمایش «شرلوک» دوباره همه را به باد می دهد. شکل فعلی سریع و فوق‌العاده جذاب بازپرس جنایی آرتور کانن دویل، احتمالاً بهترین نمایشی است که می‌توان تماشا کرد. دو مؤلفه مهم کتاب ها در اینجا میخکوب شده اند: توانایی های اشتقاق شرلوک و رابطه او و واتسون. هر دو تقریباً به طور کامل در اینجا به تصویر کشیده شده‌اند، با متن سفید ساده که وقتی آقای هولمز چیزی را می‌بیند روی صفحه نمایش داده می‌شود، و گفتمان بین قابل توجه‌ترین تحلیلگر جهان و متخصص بزرگ دقیقاً مورد هدف است. بدیهی است که سریال بدون اسرار چیزی نخواهد بود. فصل اصلی قوی است، با ویژگی های قسمت اول و سوم (فقط سه فصل برای هر فصل وجود دارد). در حالی که قسمت بعدی خوب است، در سرعت خود متزلزل می شود و در نهایت خسته کننده می شود. در هر صورت، بسته شدن قسمت سوم، که در اینجا خراب نمی‌کنم، یک پایان ایده‌آل تقریباً 4 و نیم ساعت توسعه است. فصل بعدی با اختلاف زیادی بهترین از این دو است. با شروع یک اپیزود وابسته به داستان An Embarrassment in Bohemia، ما هرگز هولمز را انسانی تر از آنچه در حال حاضر است نمی بینیم. مانند فصل اصلی، قسمت بعدی تا حدودی متحیر می شود، اما هنوز هم عالی است. قسمت سوم باز هم با اختلاف زیاد بهترین است و سریال را برای فصل سوم باز می گذارد که به دلیل تحویل به زودی است. بندیکت کامبرلند و مارتین فریمن هر دو فوق‌العاده هستند و هولمز و واتسون، و کل بازیگران مکمل (مخصوصا لسترنج و موریارتی) فوق‌العاده هستند. سعی کنید این نمایش غیرقابل تصور را از دست ندهید.

من فکر می‌کنم استیون موفات و بی‌بی‌سی واقعاً یک سریال تلفیقی با شرلوک دارند.

اکثر افراد در ابتدا می‌توانستند این نمایش را با شک تماشا کنند - چه چیز جدیدی در مورد صدمین تفسیر از شرلوک هلمز دویل می‌تواند باشد؟ به هیچ وجه، نشان دهنده وظیفه سخت "ترجمه" پرونده ها به صد سال XI نیست، جایی که وب و تلفن به طور قابل اعتمادی مفید هستند!

اما این شرلوک واقعاً آن را از بین می برد. شخصیت اصلی به طرز شگفت انگیزی توسط بندیکت کامبربچ به تصویر کشیده شده است، که به هیچ وجه با دکتر واتسون مارتین فریمن تقلید نمی کند - احتمالاً گونه ای بسیار جذاب تر و فعال تر از شخص است، اساساً زمانی که با مرجع اصلی تلویزیون برای من در تضاد باشد (دیوید برک در کتاب نسخه دهه 1980).

علاوه بر این از جذاب ترین موریارتی تا به حال - اجرای اندرو اسکات (Fleabag, Dark Mirror 2019) در هر یک از قسمت هایی که وارد می شود جذاب است. مارک گتیس یکی از سازندگان سریال است، اما علاوه بر این برای شغلش به عنوان مایکرافت هولمز شایستگی تحسین را دارد.

این یک نمایش عالی در مورد یک جامعه شناس شاغل است که با توجه به اینکه چقدر طاقت فرسا است، در مقابله با تخلفات بسیار تلاش می کند. دنیا برای شخصیتی مانند اوست. طرح اصلی در تمام این نمایش بی بی سی ذخیره شده و بسیار توسعه یافته است. به همین ترتیب در بیشتر قسمت‌ها شما را از عصبانیت و تعجب نجات می‌دهد.

PS: فصل 4 به وضوح شکننده‌ترین فصل است، اما اگر به طور کلی در این سریال علامتی بگذارید، بسیار وحشتناک‌تر خواهد بود. کیفیت

گاه و بیگاه حذف چیزی از تنظیمات منحصر به فردش می تواند به طور جدی شکست بخورد. همه چیز نمی تواند این را تحمل کند. به هر حال شرلوک به طرز فوق العاده ای موفق می شود، با این حال این ممکن است به همان اندازه به دلیل نمایشگاه های بازیگران باشد که خود صحنه.

اول از همه، هیچ راهی برای اجتناب از ارائه بندیکت کامبربچ در نقش خود شرلوک وجود ندارد. عالیه. اهمیت خود، دانش، نارسایی اجتماعی همه با دقت و ذهن بیان شده است که فقط جایگاه کامبربچ را به عنوان یک سرگرم کننده بزرگ تأیید می کند. او نمایش را همان چیزی می سازد که هست، با این حال او تنها کسی نیست که اجراهای عالی ارائه می دهد.

اندرو اسکات در نقش موریارتی با این توانایی علمی مشابه سروکار دارد، اما با او این توانایی را با یک روی لبه مرد پوشانده است. او از جنون در یک ثانیه با انرژی می‌پرد و در ثانیه‌ی دیگر حالتی سرد و آرام دارد.

مارتین فریمن بر اساس دیدگاه جان واتسون بردبار که احمق نیست، درک دنیای شرلوک را به ما می‌دهد. استفاده از هر وسیله‌ای و در عین حال اغلب این احساس را ایجاد می‌کند که شرلوک ظرافت‌هایی را می‌بیند که هیچ شخص دیگری نمی‌تواند تشخیص دهد و همزمان واتسون با وجود این همه نارضایتی، به آرامی به شرلوک فروتنی و توجه می‌کند! آهنگسازی عالی است موارد چند وجهی، با چند رشته بافته شده در آنها، با تمهیداتی به حیله گری مانند اعمال نادرست واقعی. این یکی از شگفت‌انگیزترین برنامه‌های بی‌بی‌سی در سال‌های اخیر است.

خلاصه داستان: داستان هر قسمت در حالت عادی عالی است، بدیهی است که مواردی وجود دارند که نسبت به افراد دیگر برتری دارند. همانطور که من می بینم داستان به طور فزاینده ای دیوانه می شود (استقامت های زیر دستی ضعیف بودند، نه آنقدرها متقاعد کننده و با قدرت های بسیار مسحور کننده). در ابتدای کار، فرض کنید، مقالات واقعی وجود دارد (به غیر از حس ادراک فوق العاده شرلوک) و تا موریارتی واقعاً قابل قبول است. موریارتی بهترین های این نمایش را به ارمغان می آورد و برای من در سطح شرلوک بهترین و شیطانی باقی می ماند و بعد از آن همه چیز احمقانه می شود و شروع به فروپاشی می کند. با این حال، این یک فکر بسیار خصوصی است. در هر صورت کاملاً دلپذیر و سرگرم کننده است. با این حال، صحنه‌های هیجان‌انگیزی نیز وجود دارد، همانطور که من می‌بینم، نه چندان تماسی چون بسیار غیرمعجب یا اجباری هستند.

بازیگران و هنرپیشه‌ها و بازیگران: خوب بازیگران واقعاً فوق‌العاده بودند. در جایگاه اصلی، اندرو اسکات را داریم که ایده آل ترین کار را انجام داد. به همین ترتیب، لوئیز بریلی مانند سیان بروک که چهار کار خارق‌العاده انجام داد، به طور موثر کار کرد.

موسیقی متن: به سادگی در قسمت آخر یک ملودی وجود داشت که لحن را ترک کرد، بقیه چیزها بسیار عالی بود.

نتیجه‌گیری: یک نمایش عالی، که برای تک تک افرادی که سواری هیجان‌انگیز دوست دارند (و حس نفرت‌انگیز نسبت به فصل‌های تکمیلی) تجویز می‌شود، اما مفروضات شما را بیش از حد بالا نمی‌برند.

بدون شک این یکی از شگفت‌انگیزترین سریال‌های ساخته شده است، Benedict CUMBERBATCH در نقش شرلوک آنقدر قوی و خارق‌العاده است که به نظر می‌رسد حتی داونی جونیور، برنده جهان درخشان، در بازی شرلوک روی صفحه نمایش مهارت کمتری دارد. برای سازنده، Imprint Gatiss & Steven Moffatt تسلط کامل آنها بر روی فیلمنامه، فیلمنامه، انتخاب بازیگران، فیلمبرداری، دوره کاردستی، تغییر، تجسم‌های ویژه تضمین می‌کند که این موارد باید تماشا شود. فکر نمی‌کنم یکی از سرگرم‌کننده‌های دیگر شرلوک را کاملاً به تصویر بکشد که در آن بندیکت نمایش قابل‌توجه خود را با روشی خزنده و عجیب و غریب از رفتار و در عین حال ذهنی بسیار با استعداد با توانایی‌های چشمگیر انجام داده است. کار دکتر واتسون مارتین فریمن نیز برای این سریال بسیار ضروری است. یک متخصص تاکتیکی که بین جراحت جنگی و زندگی پیچیده ای که به طرز بی عیب و نقصی توسط او به تصویر کشیده شده است، آمیخته شده است. این مجموعه سواری هیجان انگیز جاسوسی به شدت برای همه تجویز می شود نه فقط برای اعدام بهشتی بندیکت که به عنوان یک جامعه شناس فوق العاده فعال نیز شناخته می شود، اما چگونه معرفی شده است که آن را کاملاً غیر قابل چشم پوشی می کند. یک دستگاه سرد کننده ستون فقرات عملی مخفی با داستان ستودنی و دلفریب و نمایشگاه های آسمانی باید تماشا کرد.